Boris Pasternak - Nobelevsk

Я пропал, как зверь в загоне.
Где-то люди, воля, свет,
А за мною шум погони,
Мне наружу ходу нет.

Тёмный лес и берег пруда,
Ели сваленной бревно.
Путь отрезан отовсюду.
Будь что будет, всё равно.

Что же сделал я за пакость,
Я убийца и злодей?
Я весь мир заставил плакать
Над красой земли моей.

Но и так, почти у гроба,
Верю я, придёт пора --
Силу подлости и злобы
Одолеет дух добра.


Hapı yuttum, kovalanan bir hayvan gibi.
Bir yerlerde insanlar var, hürriyet, aydınlık,
Ama peşimde kovalayanların gürültüsü,
Çıkışa ulaştıracak yolum yok.

Karanlık bir orman ve göletin kıyısı,
Yığılmış köknar tomrukları.
Her yönden yolum kesilmiş,
Fark etmez artık, ne olursa olsun.

Ne halt yedim ki öyle,
Katil miyim, zalim miyim?
Bütün dünyayı ağlattım ben
Memleketimin güzelliğiyle.

Son demlerimde de olsa,
İnanıyorum ki vakti gelecek --
Kötülüğün ve zulmün üstesinden
Ancak iyilik gelecek.