[B] >
[Bushido Şarkı Çevirileri] > Augenblick Şarkı Çevirisi
Was ist mit uns passiert? Du bist mir fremd geworden.
Ich guck Dich an und fuhle, ich bin bei Dir nicht geborgen.
Wir beide wollten reden, jetzt streiten wir uns wieder.
Wenn Du ehrlich bist, wei?t Du, dass ich das nicht verdient hab.
Ich krieg so langsam Angst, dass Du nicht mehr lieben kannst.
Dass Du Gefuhle, die ich habe, nicht erwidern kannst.
Es macht mich krank, wenn Du sagst, dass das nicht stimmt.
Du redest vom gro?en Gluck, doch verhaltst Dich wie ein Kind.
Warum, tust Du mir das an? Woher kommt der Hass in Dir?
Ich wollte nicht erkennen, dass ich meinen Platz verlier',
der Platz in Deinem Herzen, bis tief in Deine Seele.
Jetzt sitzen Deine Blicke wie ein Strick um meine Kehle.
Du horst mir nicht mehr zu, ich hab keine Bedeutung mehr.
Meine Gedanken fliegen durch den Raum, kreuz und quer.
Du furchtest Dich, es ist ok, wenn Du deswegen fliehst.
Besser Du gehst jetzt, bevor Du meine Tranen siehst.
Es ist ein Augenblick, der Dir das Leben nimmt.
Und es ist ganz egal, ob wir beide dagegen sind.
Denn unser aller Schicksal, wir warten auf den Tag.
Und der Verlust wird kommen, wie der Nagel in den Sarg.
Ich fahr nach Hause jetzt, ich hab sie losgelassen.
War' ich ein Madchen, wurd' ich diese beiden Strophen hassen.
Ich komm nicht klar mit ihr, ich komm nicht klar mit mir.
Ich wei? noch, wie ich sie geseh'n hab, in dem Laden hier.
Sie las die Zeitung – und - trank ihren Milchkaffee.
Ich wusste, dass ich jetzt die Mutter meiner Kinder seh'.
Und als sie plotzlich lachte, klang es wie Engelsstimmen.
Es klang so bittersu?, als ob die kleinen Engel sing'n.
Denn es ist Fakt, dass diese Frau etwas Besonderes ist.
Und wenn sie guckt, ist es, als ob man dann die Sonne vergisst.
Dieses Geschenk Gottes,
und man vermisst eine Person erst plotzlich dann, wenn der Moment fort ist.
Wenn man den Anruf kriegt, und sie im Koma liegt.
Es holt Dich runter, wie als wenn man gar kein Koka zieht.
Ich hau ein Loch in die Wand, mit der blanken Faust.
Ich hab Angst, Angst vor der Fahrt ins Krankenhaus.
Ich glaub, Du kannst mich hor'n, ich bin jetzt hier bei Dir.
Wir beide wissen, zwischen uns beiden ist viel passiert.
Wie Du hier liegen musst, und kunstlich beatmet wirst.
Egal was war, heute bleib ich bis Dein Atem stirbt.
Die Mediziner sagen, heute wirst Du von uns gehen.
Ich hor Dein schwaches Herz schlagen, und mir kommen die Tranen.
Ich wollt Dir soviel sagen, ich wollt's in Ordnung bring'n.
Ich bete, dass Du merkst, wie ernst mir diese Worte sind.
Ich wei?, die Engel werden sich gut um Deine Seele sorgen.
Und auch ein Schmetterling wird kommen, wie an jenem Morgen.
Lass Deine Angste hier, nimm meine Hoffnung mit.
Ich wei?, fur jeden Menschen ist der Tod ein Kompromiss.
Ich wurd' mein Herz geben.
Ich wurd' Dich bis in den Himmel tragen,
Dich dort schlafen legen, und den Schmerz nehmen.
Doch das ist Deine Reise, ich kann Dich nicht begleiten.
Gott will, dass ich bei dieser Reise nicht dabei bin.
[Verse 1]
Bize ne oldu, yabancı gelmeye başladın
Sana baktığımda sana ait değilmişim gibi hissediyorum
Konuşmak istiyorduk ama yine kavga ediyoruz
Dürüst olmak gerekiyorsa bunu hakketmediğimi biliyorsun
Beni sevmemeye başlayacağından korkuyorum Sahip olduğum duyguları hissetmeyeceğinden korkuyorum
Bunun doğru olmadığını söylemen beni hasta ediyor
Şansdan bahsediyorsun ama çocuk gibi davranıyorsun
Bana bunu neden yapıyorsun, içindeki nefret nereden geliyor
Ruhunun derinliğine kadar olan kalbindeki
yeri kaybettiğimi anlamak istemedim
Bakışların boynuma sarılı olan bir halat gibi geliyor
Artık beni dinlemiyorsun, sana anlam ifade etmiyorum
Düşüncelerim odada uçup gidiyor
Korkuyorsun bu yüzden uçmaya kalkman gayet normal
Göz yaşlarımı görmeden önce gitsen iyi edersin
[Nakarat](x2)
Hayatını elinden almaları an meselesi
Ve ikimizinde buna karşı olması bir şey değiştirmiyor
Çünkü kaderimiz bu, sadece günü bekliyoruz
Kayıp tıpkı çuvaldaki çiviler gibi teker teker gelecek
[Verse 2]
Artık onu bıraktım, eve gidiyorum
Kız olsaydım bu iki satırdanda nefret ederdim
Onunla başa çıkamıyorum, kendimle başa çıkamıyorum
Onu markette görmemi dünmüş gibi hatırlıyorum
Gazetesini bırakıp sütlü kahvesini içmişti
Çocuklarımın annesini gördüğümü biliyordum
Birden bire gülmesi tıpkı bir melek sesiydi
O kadar tatlıydı ki sanki küçük melekler şarkı söylüyordu
Çünkü bu kadının özel bir şey olduğu belliydi
Gözlerinin içine baktığında sanki güneşi unutuyordun
Bu tanrının bir hediyesi
Bir insanı sadece arama gelip komada
yattığını duyduğunda, kaybettiğinde özlüyorsun
Bu seni sanki Kokain çekiyormuş gibi aşağı çekiyor
Yumruğumla duvara delik açıyorum
Korkuyorum, hastaneye yolculuktan korkuyorum
[Nakarat](x2)
Hayatını elinden almaları an meselesi
Ve ikimizinde buna karşı olması bir şey değiştirmiyor
Çünkü kaderimiz bu, sadece günü bekliyoruz
Kayıp tıpkı çuvaldaki çiviler gibi teker teker gelecek
[Verse 3]
Sanırım beni duyabiliyorsun artık yanındayım
İkimizde aramızda çok şey yaşandığını biliyoruz
Burada yatılı kalman ve zar zor nefes alman içimi acıtıyor
Yaşananları unut, artık nefesinin sonuna kadar yanındayım
Doktorlar bugün aramızdan ayrılacağını söylüyor
Kalbinin zayıf atışını duyuyorum gözlerimden yaş geliyor
Daha söyleyecek çok şeyim vardı, her şeyi yoluna koyacaktım
Bu sözlerimin ne kadar ciddi olduğunu farketmeni istiyorum
Meleklerin ruhuna iyi bakacağını biliyorum
Her sabah gibi kelebeklerinde geleceğini biliyorum
Korkularını burada bırak, umudumu seninle birlikte al
Ölümün her insan için geleceğini biliyorum
Kalbimi senin için verebilirim
Seni gökyüzüne kadar taşır ve
acılarını dindiririm, orada uyuyabilirsin
Ama bu senin yolculuğun, ne yazık ki sana eşlik edemem
Tanrı bu yolculukta beraber olmamı istemiyor
[Nakarat](x2)
Hayatını elinden almaları an meselesi
Ve ikimizinde buna karşı olması bir şey değiştirmiyor
Çünkü kaderimiz bu, sadece günü bekliyoruz
Kayıp tıpkı çuvaldaki çiviler gibi teker teker gelecek
Ich guck Dich an und fuhle, ich bin bei Dir nicht geborgen.
Wir beide wollten reden, jetzt streiten wir uns wieder.
Wenn Du ehrlich bist, wei?t Du, dass ich das nicht verdient hab.
Ich krieg so langsam Angst, dass Du nicht mehr lieben kannst.
Dass Du Gefuhle, die ich habe, nicht erwidern kannst.
Es macht mich krank, wenn Du sagst, dass das nicht stimmt.
Du redest vom gro?en Gluck, doch verhaltst Dich wie ein Kind.
Warum, tust Du mir das an? Woher kommt der Hass in Dir?
Ich wollte nicht erkennen, dass ich meinen Platz verlier',
der Platz in Deinem Herzen, bis tief in Deine Seele.
Jetzt sitzen Deine Blicke wie ein Strick um meine Kehle.
Du horst mir nicht mehr zu, ich hab keine Bedeutung mehr.
Meine Gedanken fliegen durch den Raum, kreuz und quer.
Du furchtest Dich, es ist ok, wenn Du deswegen fliehst.
Besser Du gehst jetzt, bevor Du meine Tranen siehst.
Es ist ein Augenblick, der Dir das Leben nimmt.
Und es ist ganz egal, ob wir beide dagegen sind.
Denn unser aller Schicksal, wir warten auf den Tag.
Und der Verlust wird kommen, wie der Nagel in den Sarg.
Ich fahr nach Hause jetzt, ich hab sie losgelassen.
War' ich ein Madchen, wurd' ich diese beiden Strophen hassen.
Ich komm nicht klar mit ihr, ich komm nicht klar mit mir.
Ich wei? noch, wie ich sie geseh'n hab, in dem Laden hier.
Sie las die Zeitung – und - trank ihren Milchkaffee.
Ich wusste, dass ich jetzt die Mutter meiner Kinder seh'.
Und als sie plotzlich lachte, klang es wie Engelsstimmen.
Es klang so bittersu?, als ob die kleinen Engel sing'n.
Denn es ist Fakt, dass diese Frau etwas Besonderes ist.
Und wenn sie guckt, ist es, als ob man dann die Sonne vergisst.
Dieses Geschenk Gottes,
und man vermisst eine Person erst plotzlich dann, wenn der Moment fort ist.
Wenn man den Anruf kriegt, und sie im Koma liegt.
Es holt Dich runter, wie als wenn man gar kein Koka zieht.
Ich hau ein Loch in die Wand, mit der blanken Faust.
Ich hab Angst, Angst vor der Fahrt ins Krankenhaus.
Ich glaub, Du kannst mich hor'n, ich bin jetzt hier bei Dir.
Wir beide wissen, zwischen uns beiden ist viel passiert.
Wie Du hier liegen musst, und kunstlich beatmet wirst.
Egal was war, heute bleib ich bis Dein Atem stirbt.
Die Mediziner sagen, heute wirst Du von uns gehen.
Ich hor Dein schwaches Herz schlagen, und mir kommen die Tranen.
Ich wollt Dir soviel sagen, ich wollt's in Ordnung bring'n.
Ich bete, dass Du merkst, wie ernst mir diese Worte sind.
Ich wei?, die Engel werden sich gut um Deine Seele sorgen.
Und auch ein Schmetterling wird kommen, wie an jenem Morgen.
Lass Deine Angste hier, nimm meine Hoffnung mit.
Ich wei?, fur jeden Menschen ist der Tod ein Kompromiss.
Ich wurd' mein Herz geben.
Ich wurd' Dich bis in den Himmel tragen,
Dich dort schlafen legen, und den Schmerz nehmen.
Doch das ist Deine Reise, ich kann Dich nicht begleiten.
Gott will, dass ich bei dieser Reise nicht dabei bin.
[Verse 1]
Bize ne oldu, yabancı gelmeye başladın
Sana baktığımda sana ait değilmişim gibi hissediyorum
Konuşmak istiyorduk ama yine kavga ediyoruz
Dürüst olmak gerekiyorsa bunu hakketmediğimi biliyorsun
Beni sevmemeye başlayacağından korkuyorum Sahip olduğum duyguları hissetmeyeceğinden korkuyorum
Bunun doğru olmadığını söylemen beni hasta ediyor
Şansdan bahsediyorsun ama çocuk gibi davranıyorsun
Bana bunu neden yapıyorsun, içindeki nefret nereden geliyor
Ruhunun derinliğine kadar olan kalbindeki
yeri kaybettiğimi anlamak istemedim
Bakışların boynuma sarılı olan bir halat gibi geliyor
Artık beni dinlemiyorsun, sana anlam ifade etmiyorum
Düşüncelerim odada uçup gidiyor
Korkuyorsun bu yüzden uçmaya kalkman gayet normal
Göz yaşlarımı görmeden önce gitsen iyi edersin
[Nakarat](x2)
Hayatını elinden almaları an meselesi
Ve ikimizinde buna karşı olması bir şey değiştirmiyor
Çünkü kaderimiz bu, sadece günü bekliyoruz
Kayıp tıpkı çuvaldaki çiviler gibi teker teker gelecek
[Verse 2]
Artık onu bıraktım, eve gidiyorum
Kız olsaydım bu iki satırdanda nefret ederdim
Onunla başa çıkamıyorum, kendimle başa çıkamıyorum
Onu markette görmemi dünmüş gibi hatırlıyorum
Gazetesini bırakıp sütlü kahvesini içmişti
Çocuklarımın annesini gördüğümü biliyordum
Birden bire gülmesi tıpkı bir melek sesiydi
O kadar tatlıydı ki sanki küçük melekler şarkı söylüyordu
Çünkü bu kadının özel bir şey olduğu belliydi
Gözlerinin içine baktığında sanki güneşi unutuyordun
Bu tanrının bir hediyesi
Bir insanı sadece arama gelip komada
yattığını duyduğunda, kaybettiğinde özlüyorsun
Bu seni sanki Kokain çekiyormuş gibi aşağı çekiyor
Yumruğumla duvara delik açıyorum
Korkuyorum, hastaneye yolculuktan korkuyorum
[Nakarat](x2)
Hayatını elinden almaları an meselesi
Ve ikimizinde buna karşı olması bir şey değiştirmiyor
Çünkü kaderimiz bu, sadece günü bekliyoruz
Kayıp tıpkı çuvaldaki çiviler gibi teker teker gelecek
[Verse 3]
Sanırım beni duyabiliyorsun artık yanındayım
İkimizde aramızda çok şey yaşandığını biliyoruz
Burada yatılı kalman ve zar zor nefes alman içimi acıtıyor
Yaşananları unut, artık nefesinin sonuna kadar yanındayım
Doktorlar bugün aramızdan ayrılacağını söylüyor
Kalbinin zayıf atışını duyuyorum gözlerimden yaş geliyor
Daha söyleyecek çok şeyim vardı, her şeyi yoluna koyacaktım
Bu sözlerimin ne kadar ciddi olduğunu farketmeni istiyorum
Meleklerin ruhuna iyi bakacağını biliyorum
Her sabah gibi kelebeklerinde geleceğini biliyorum
Korkularını burada bırak, umudumu seninle birlikte al
Ölümün her insan için geleceğini biliyorum
Kalbimi senin için verebilirim
Seni gökyüzüne kadar taşır ve
acılarını dindiririm, orada uyuyabilirsin
Ama bu senin yolculuğun, ne yazık ki sana eşlik edemem
Tanrı bu yolculukta beraber olmamı istemiyor
[Nakarat](x2)
Hayatını elinden almaları an meselesi
Ve ikimizinde buna karşı olması bir şey değiştirmiyor
Çünkü kaderimiz bu, sadece günü bekliyoruz
Kayıp tıpkı çuvaldaki çiviler gibi teker teker gelecek
© 2003-2024 www.alternatifim.com/ Her Hakkı Saklıdır.