Non l'ho più, la veste a fiori blu
che ti piaceva allor, legandoti al mio cuor.
Non l'ho più, non l'ho più.
Non l'ho più, il cuor che amavi tu
quel semplice tesor, che tu adoravi allor.
Non l'ho più, non l'ho più.
Oggi adoro le palette complicate,
cappellini strampalati ed impazziti,
scollature provocanti e raffinate
che adoro sol per far dispetto a te.
Non l'ho più, le trecce fin quaggiù
che tu baciavi allor con forsennato ardor.
Non l'ho più, non l'ho più,
non l'ho più, non l'ho più.
Ona sahip değilim artık
Ona sahip değilim artık, mavi çiçekli elbiseye
o zamanlar hoşuna giderdi, seni kalbime bağlayarak
Ona sahip değilim artık, ona sahip değilim artık
Ona sahip değilim artık, sevdiğin kalbe
o basit hazineye, o zamanlar hayran olduğun
Ona sahip değilim artık, ona sahip değilim artık
bugün karmaşık küpeleri
tuhaf ve çılgın şapkaları seviyorum
kışkırtıcı nadir bulunan gerdanlıkları
bunları yalnızca seni rahatsız etmek için seviyorum
Ona sahip değilim artık, buraya kadar örgülere
o zamanlar delice bir aşkla öptüğün
Ona sahip değilim artık, ona sahip değilim artık
Ona sahip değilim artık, ona sahip değilim artık