Charles Trenet - Bruits Paris

Chaque nuit je rentre si tard,
Que sur mon chemin, tous les balayeurs,
Les fantômes noirs changent de couleur
Et dans le ciel rose on comprend
Qu'il se passe quelque chose de grand.
Quand j'entends, dans mon quartier,
La voiture du laitier,
Je me dis : « C'est sept heures et quart.
Il faut se lever sans retard.
Quand j'entends la boulangère
Qui porte son pain, légère,
Je me dis c'est : « Sept heures et demi
Et je suis encore au lit.
Dehors c'est le printemps.
Les gens sont contents.

Her gece çok geç dönüyorum
Yolumda bütün temizlikçiler
Kara hayaletler renk değiştiriyor
Ve pembe gökte anlaşılıyor ki
Büyük bir şey oluyor
Mahallemde süt arabasının sesini
duyduğum zaman
saat yedi çeyrek diyorum kendi kendime
gecikmeden kalkmak gerek"
fırıncıyı duyduğum zaman
ekmeğini taşıyan, hafifçe
saat yedi buçuk" diyorum kendime
ve ben hala yataktayım"
Dışarıda bahar.
İnsanlar mutlu.