Tú me acostumbraste
a todas esas cosas,
y tú me enseñaste
que son maravillosas.
Sutil llegaste a mí como
una tentación,
llenando de ansiedad
mi corazón.
Yo no comprendía cómo se quería
en tu mundo raro, y por ti
aprendí.
Ahora me pregunto, al ver
que me olvidaste,
por qué no me enseñaste
cómo se vive sin ti
Beni sen alıştırdın
bütün bu şeylere,
ve öğrettin bana
harika şeyleri.
Ne hoş gelmen bana
bir haz gibi,
yüreğimi dolduran
telaşla.
Bilmiyordum nasıl sevildiğini
senin nadir dünyanda, ve senin için
öğrendim.
Kendime soruyorum şimdi, görünce
beni unuttuğunu,
niçin öğretmedin bana
sensiz nasıl yaşanacağını.