Nem menekülök el, inkább elvérzem
Gyere csak nem félek a harctól sem
Folyton csak keresem, de késő már
Vidd a szavam neki bárhol jár
Minden nap feladnám, nyomomban jár a baj
De néha minden olyan szürke, néha minden olyan szar, jah
Ezer veszély leselkedik rám mégis hajtok,
De aki nem fogja meg a padlót, abból nem is lehet bajnok
A világ romlott el, vagy csak a pálinkától szédülök
Hol a vég, mi jöhet még, ettől csak még jobban kikészülök
Elcsesztem szerelmet, elhajtottam sok barátot,
Elbuktam sok csatát meg harcot, de mégis kiállok
Megaláztak, megvertek, az álmom lebeg előttem
És vérző fejjel magányomban sem lehettem erőtlen
Felállok akkor is, összetörhetsz, de nem török meg
A rossz emlékek hajtanak, ahogy az évek tovább pörögnek
Megtanítanak arra, minden lépés más irányba visz
De a poros lábnyom előtt végig kell járnod a sáron is
Nem adnak semmit ingyen, harcolok míg élek,
De inkább kétszer szenvedjek, minthogy rossz útra lépjek.
Nem menekülök el, inkább elvérzem
Gyere csak nem félek a harctól sem
Folyton csak keresem, de késő már
Vidd a szavam neki bárhol jár
Újabb reggel, megint úgy indulok el,
Hogy a kilátástalanság boldogságom torkát metszi el,
Lehajtott fejjel sétálok a melóba, hogy a szememben,
Ne lássák ezt az életet, melyet elásnának a helyemben.
Hazaérek hullafáradtan, belezuhanok az ágyamba,
Az álarcot ledobom, de mintha ezer démon támadna,
Mert az éjszakák is olyan feketék akár a nappalok,
A bennem lévő feszültségtől minden álmom zaklatott.
Újabb reggel, megint úgy indulok el,
Hogy a kilátástalanság boldogságom torkát metszi el,
De most az arcomra kínok között is felfestek egy félmosolyt,
Még akkor is, ha úgy érzem az élet eltékozolt.
Összeszorított foggal küzdök, a rossz hiába fáj
És két szívdobbanás között mégsem mondom azt, hogy kár,
Mert nem adnak semmit ingyen, harcolok míg élek,
De inkább kétszer szenvedjek, mint hogy rossz útra lépjek.
Nem menekülök el, inkább elvérzem
Gyere csak nem félek a harctól sem
Folyton csak keresem, de késő már
Vidd a szavam neki bárhol jár
Hiába támad a világ rám
Tudom, hogy valaki még vigyáz rám
Hiába kéred nem adhatom fel
Bármi az ára én nem megyek el
Sokszor jutott eszembe, hogy egyszer csak úgy lelépek
Nem kellenek álmok és nem kellenek remények
Minden egyes gondolattal ahhoz jutok közelebb
Ha fellógat az ország már nem vágom le a kötelet
Inkább búcsút intek nektek és én írom a sorsomat
Nem leszek majd birka, aki veled együtt bólogat
Itt életnek hívják azt, ahol nincs étel az asztalon
Ti meg leléptek a diplomával, én is ezt tapasztalom
Külföldön majd megbecsülnek, mesebeli történet
Itthon kussolsz róla, hogy lélekben hogy törtél meg
Nincsen könnyebb út, maximum másikat választhatsz,
Sokat fogsz még szenvedni mire mindenre választ kapsz
Hibázok majd én is, hogy a rossz irányt megjelöljem
De nem nézek majd úgy tükörbe, hogy magamat szembeköpjem
Nem adnak semmit ingyen, harcolok míg élek
De inkább kétszer szenvedjek, minthogy rossz útra lépjek
Nem menekülök el, inkább elvérzem
Gyere csak nem félek a harctól sem
Folyton csak keresem, de késő már
Vidd a szavam neki bárhol jár
Kaçtığım falan yok, ölmektense yaralanmayı yeğlerim
Hadi ama, kavga etmekten korkmuyorum
Seyrim bir süre devam etti, ama artık çok geç
Sözümü ilet ona, nasıl anlarsa artık...
Her gün pes edecek gibi oluyorum, bela başımdan eksik olmuyor
Bazen her şey gıpgriyken, bazen her şey bok gibi, aynen
Binlerce tehlike pusuda bekliyor beni, ama tetikteyim
Ve bi şampiyon, her zaman kazanan tarafta olmayabilir
Ya dünyada bir şeyler yanlış, ya da konyağı fazla kaçırdım ve başım dönüyor
Ne zaman son bulacak, daha ne kadar kötüsü olabilir ki? Yeterince harap oldum zaten
Bi aşkın içine ettim, bi çok dostumdan uzaklaştım
Çoğu savaşımda yenik düştüm, ve artık savaşmayı bıraktım
Aşağılandım, dövüldüm, hayallerim benim önümden gidiyor
Ama yalnızken, yaralanmış olsam bile güçlü olabilirim
Kalkarım ayağa; paramparça olabilirim ama, bir bütünüm hâlâ
Yıllar geçtikçe kötü anılarım artıyor sürekli
Öğrenin bunu, attığınız her adım farklı bir kapıyı açıyor
Ama siz çamurlu olan yoldaki belirsiz ayak izlerini* takip etmelisiniz
Her şeyin bi bedeli var, yaşadığım sürece kavgam bitmeyecek
Ama yanlış yola sapmaktansa, iki katı acı çekmeyi tercih ederim
Kaçtığım falan yok, ölmektense yaralanmayı yeğlerim
Hadi ama, kavga etmekten korkmuyorum
Seyrim bir süre devam etti, ama artık çok geç
Sözümü ilet ona, nasıl anlarsa artık...
Yeni bi gün, yeni bi başlangıç yani
Ve boğazımdaki mutluluğu düğümlüyor ümitsizlik!
Başımı eğmiş yürüyorum işe doğru, gözümde aynı bakış,
düşünüp duruyorum, bu hayatı hak edecek ne yaptım?
Yorgun argın eve geliyorum, yatağa atıyorum kendimi,
Maskemi çıkartıyorum, sanki binlerce şeytan üstüme çullanacakmış gibi hissediyorum.
Çünkü geceler çok karanlık, gündüzler de öyle hatta
İçimdeki gerginlik, sürekli kabuslar gördürtüyor.
Yeni bi gün, yeni bi başlangıç yani
Ve boğazımdaki mutluluğu düğümlüyor ümitsizlik!
Ama yüzümdeki acı ifadeye, yarım bi gülümseme resmediyorum,
bu hayatın heba olduğunu hissediyor olsam bile...
Dişlerimi sıkıyorum sürekli, acı gittikçe artıyor
İki kalp atışı arasında kaldığında bazen yapamıyorsun istediğini
Her şeyin bi bedeli var, yaşadığım sürece kavgam bitmeyecek
Ama yanlış yola sapmaktansa, iki katı acı çekmeyi tercih ederim
Kaçtığım falan yok, ölmektense yaralanmayı yeğlerim
Hadi ama, kavga etmekten korkmuyorum
Seyrim bir süre devam etti, ama artık çok geç
Sözümü ilet ona, nasıl anlarsa artık...
Dünya, boşu boşuna üstüme geliyor
Biliyorum ki beni izleyen birileri var hâlâ
Pes edecek değilim, bu beklentiniz beyhude
Pahası ne olursa olsun vazgeçmicem!
Çok defa pes edecek gibi oldum
Ne rüyalara, ne de umuda ihtiyacımız yok
Her farklı düşüncemle daha da yaklaşıyorum sona
Eğer ülkem beni asarsa, halatı kesecek değilim
Ardından el sallayıp, kaderimi çiziyorum
Sen ne dersen tamam diyecek bir koyun değilim ben
Masada hiç yemek yok, işte buna hayat derler!
Diploman elinde başıboş geziyor musun? Ben de öyleyim.
Yurt dışında sana saygı duyacaklarıysa bi peri masalı
Ruhunu nasıl parçaladıkları hakkında, evde oturup çeneni kapatmaktan başka seçeneğin yok
Daha basit bi yol yok, en iyi ihtimalle farklı bi yoldan gidersin,
Tüm cevapları bulayım derken, daha çok acı çekeceksin
Ben de hata yapıp, kötü yola sapabilirim
Ama aynaya bakıp da kendi suratıma tükürmem
Her şeyin bi bedeli var, yaşadığım sürece kavgam bitmeyecek
Ama yanlış yola sapmaktansa, iki katı acı çekmeyi tercih ederim
Kaçtığım falan yok, ölmektense yaralanmayı yeğlerim
Hadi ama, kavga etmekten korkmuyorum
Seyrim bir süre devam etti, ama artık çok geç
Sözümü ilet ona, nasıl anlarsa artık...