Ξενιτείαν το φαρμάκι σπολλοί πιν'ν' ατό
σην καρδίαν με ποτήρι
ατοίν κχύν'ν' ατό.
Ζούνε με αροθυμίας
για να κλώσκουνταν
ση γαρήδες, σα μωρά τουν
σουμά ν' έρχουνταν
οπις ν' έρχουνταν.
Άλλ' δουλεύν'νε πέντε χρόνια
και άλλ' δουλεύν'νε εφτά
πολεμούν να γαζανεύν'νε
και πολλά λεφτά.
Άλλος τσακών το ποδάρν' ατ
κι άλλος κοφτ' το χεργια όλτς εν η ξενιτεία
δίκοπον μαχαίρ'.
Μάνα που εν ο πατέρα μκουΐζ' το παιδί σγράφτ' σε η γαρή σ' σο γράμμαν
εχ' και εβγαίν' η ψη σ'.
Θελτς να κλώσκεσαι σ' οσπίτι σάμαν πουσμανεύ'ς
στεκς εννέα δέκα χρόνια
και άλλα να μαζεύτς.
Ξενιτέα τα ποδάρια σπολλά εβάρυναν
κ'εγνωρίεις και τα παιδία σγιατί ετράνυναν.
Και η γαρή σ' μαραζωμέντσα
έτον ημσόν ψυν
για τ' ατέν ζωή κ' επέμνεν
θα εμπαίν σην γην.
Gurbat senin zehrini
Çok içerler onu
Kalplerine bardakla
Boşaltırlar onu
Hasretle yaşarlar
Geri dönmek için
Karılarının, çocuklarının
Yanına gelmek için
Geri gelmek için
Bazıları beş yıl çalışır
Bazıları da yedi
Kazanmaya çalışırlar
Çok para
Bazıları ayaklarını keser
Bazıları ellerini keser
Hepsi için gurbet
Çift başlı bıçaktır
Anne! Nerede babam?
Diye ağlar çocuğun
Karın sana öyle yazar mektupta
İçin sızlar
Evine dönmek istersin
Pişman olursun
Ama durursun dokuz on yıl
Biraz daha kazanmak için
Gurbet, senin ayaklarını
Çok ağrıtır
Bilmezsin çocukların
Büyüdüler mi
Ve karın hastalandı
Yarım canı kaldı
Onun için yaşam kalmadı
Toprağa girecek...