Ciwan Haco - Dîlbera Qeşeng

Dîlbera qeşeng, terhîn û ciwan
Li serî zerzeng di dest de piyan
Pêşkêşî min kir, mayî ji lêvan
Bi vexwarin da kirim netîwan

Pênûs kişabû birhên kevanî
Çavên şîn neqşîn rengê Çîmanî
Lêvên roj û dirûv hiş û giyanî
Hilkir hilkişa ji laş deranî

Dîlbera nazdar tak ji rihana
Buharên rengîn mîhên gulana
Gîyanên kovî dan ser zîndana
Hilkir hilkişa xist nav însana
Paht di beroşa bêje û mana


Güzel dilber, genç ve alımlı
Başında tacı elinde kadeh
Dudaktan bana bir buse sundu
İçirerek bana eyledi beni takatsiz

Kalem çekmiş yaydan kaşlarına
Affedici yaşam gözleri Çimen renginde
Güneş gibi dudaklar aklı ve ruhu
Söküp çıkardı aldı benden

Nazlı dilber tacı reyhandan
Güzelim bahar mayıs ayında
Çekingen ruhu koydu gögüsün üzerine
Ehlileştirdi onu ve insanlıga kattı