Coral Bracho - Brillos Graves Apacibles

Vivo junto al hombre que amo;
en el lugar cambiante;
en el recinto que colman los siete vientos. A la orilla del mar.
Y su pasión rebasa en espesor las olas.
Y su ternura vuelve diáfanos y entrañables los días. Alimento
de dioses son sus labios; sus brillos graves
y apacibles.



Sevdiğim adamın yanında yaşıyorum
değişken bir yerde;
yedi rüzgarın doldurduğu bir alanda. Denizin kıyısında.
Onun tutkusu aşıyor dalgaların boyunu.
Onun sevgisi ısıtıyor canlandırıyor günleri. Onun dudakları
gıdası tanrının; onun ağır ve
sevecen parıltısı