Counting Crows - Barely Out Of Tuesday

I woke up Wednesday morning
Staring at the ceiling
Hoping for deliverance
From the distances in you.

This room feels like an oven
Somewhere south of nowhere
And north of nothing

And I'm barely out of Tuesday
I've seen seven hours of Wednesday
I guess I've got regrets
Maybe you could leave a light on, leave a light on, for me.

Can you see her,
Waiting there down by the sea?
With a hat on,
Over her eyes and looking for me
If you see me coming home,
Turn me away.
Everybody tries to go back somewhere someday.

She kept me at a distance.
And fifty-two weeks later,
We're still the same.
I'm standing in my basement,
Making my arrangements
And waiting for the telephone
To ring to ring to ring.

So I left from Minnesota
Where the weather's getting colder,
And people are changing.
Maybe you could leave a light on, leave a light on, for me.
Oh, can you see her waiting there down by the sea?
And have arrangements and made them for welcoming me
If you see me coming home,
Turn me away.
Everybody tries to go back somewhere someday.

And if all this distance
Ain't gonna bring you to me
Then what's the point of all this patience?
It's not your nature
You just keep what you need.
And you got some pictures of me.

I woke up Wednesday morning,
Sometime Wednesday evening,
Hoping for a piece of something easy to believe.
When you live out on the border
Of everything and nothing
There's nothing but waking and dreaming.
I'm barely out of Tuesday.
There's no one to receive me,
And nothing is changing.
Maybe you could leave a light on, leave a light on, for me.

Can you see her
Waiting there down by the sea?
There's a light on,
But there's nobody waiting for me.
If you see me coming home
Turn me away,
Everybody tries to go back somewhere someday,
Everybody tries to go back somewhere someday,
Everybody tries to go back somewhere someday,
Everybody tries to go back somewhere…




Zorlukla Salıdan Çıktım
Çarşamba sabahları uyanırım
Tavana bakarak
Kurtuluş için umut ederek
Sana olan mesafelerden.

Bu oda bir fırın gibi hissettiriyor
Hiçbir yerin güneyindeki bir yer
Ve hiçbir şeyin kuzeyi gibi

Ve ben zorlukla salıdan çıktım
Çarşambanın yedi saatini gördüm
Pişmanlıklarım var sanırım
Belki sen benim için bir ışık bırakabilirsin, ışık bırakabilirsin, benim için.

Onu görebilir miyim,
Deniz kenarında bekliyorken
Bir şapka ile gözlerinin üzerinde duran
Ve beni arıyorken

Beni eve gelirken görürseniz,
Uzaklaştırın.
Herkes bir gün bir yere geri dönmeyi dener

O mesafelerden beni alıkoydu
Ve elli iki hafta sonra,
Biz hala aynıyız.
Bodrumda duruyorum,
Düzenlemeler yapıyorum
Ve telefon bekliyorum
Çalsın diye, çalsın diye,çalsın diye

Bu nedenle Minnesota dan ayrıldım
Havanın giderek soğuduğu
Ve insanların değiştiği yer olan.
Belki sen benim için bir ışık bırakabilirsin, ışık bırakabilirsin, benim için.

Onu görebilir miyim,
Deniz kenarında bekliyorken
Bir şapka ile gözlerinin üzerinde duran
Ve beni arıyorken
Beni eve gelirken görürseniz,
Uzaklaştırın.
Herkes bir gün bir yere geri dönmek için çalışır.

Tüm bu mesafeler
Seni bana getirmiyor.
Peki bu kadar sabrın ne anlamı var
Senin doğan böyle değil
İstediğini alırsın
Sadece neye ihtiyacın varsa saklarsın
Ve benim bazı resimlerimi aldın

Çarşamba sabahı uyandım,
Bazen de çarşamba akşamı,
İnanması kolay olacak bir şeyin bir parçasını umut ederek
Sen sınırında yaşarken
Her şeyin ve hiçbir şeyin
Uyanma ve rüyadan başka bir şey yok.

Ve ben zorlukla salıdan çıktım
Beni alacak için kimse yok,
Ve değişen hiçbir şey yok.
Belki sen benim için bir ışık bırakabilirsin, ışık bırakabilirsin, benim için.

Onu görebilir miyim,
Deniz kenarında bekliyorken
Açık bir ışık varken
Fakat kimse beni beklemiyor.
Beni eve gelirken görürseniz,
Uzaklaştırın.
Herkes, bir yere birgün geri dönmeyi dener
Herkes, bir yere birgün geri dönmeyi dener
Herkes, bir yere birgün geri dönmeyi dener
Herkes, bir yere geri dönmeyi dener