Carrion my name
For those who choose to mouth the curse
A tragic serenade
With judas in my stride
The gothic halls of shame
Where statues coldly hold no worse
Than the murders i reclaim
From a dark, forsaken time"
Kissing heaven, spent
He wipes lips free of his hectic discharge
Wishing to repent
For the brute that ravaged free
In slight hands beauty weeps
Conquest's deep methodical screwing
Hurt repeatedly
Like the world wound at his feet
Dirge inferno
As it is written, damn it
So let it be wrung
From throats of those in overthrow
The past at last has come
A savage bit without respite
Pervades the freezing air
This winter chill, grist for his mill
If tears of joy will blear elsewhere
And church bells drown in the cracks of doom
The storms above us hew
As lightning runs like bifurcate tongues
Deflowering two by two
Hissing, malcontent
He storms the skies on electric discharge
Pissing in contempt
On the effigies of the weak
Killing all resolve
The great beast simmers, his scarlet women
Spit their vitriol
On the terrified face of peace
Dirge inferno
As it is written, damn it
So let it be wrung
From throats of those in overthrow
Our past at last has come
A hellbound heart, the rose and thorn
Have locked to hasten blood
The moon disrobes, to harden droves
Of legions pouring
These rivers press, his breath adorns
Senates and enemy seats
Whilst his power takes as ingratitude
The writhing of the weak
"wormwood my name
The poisoned star that fell to earth
And blistered free of shame
In the pits of self-rebirth
Now those caves become a farret
Overseeing endless barracks
As the waters turn to claret
And the vatican satins burn"
------------------------------------------------------------
Leş, benim ismimdir
Ağza laneti seçen onlar için
Trajik bir serenat
Benim uzun adımımda hainle
Utancın gotik salonları
Heykellerin soğuk bir şekilde, daha kötü nerede tuttuğu değil
Cinayetlerden ben, geri alırım
Bir karanlık zamanda beni terketti"
Cenneti öpmek, harcadı
O, dudakları onun heyecanlı boşaltmasından uzak siler
Pişman olmayı dilemek
Özgür mahveden hayvan için
Ufak ellerde güzellik, ağlar
Fetihin derin metodik vidalaması
Defalarca yarala
Onun ayaklarında dünya yarasının olduğu gibi
Ağıt cehennemi
Yazıldığı gibi, onu lanetle
O da, öyle sıkılmaya izin verir
Onların boğazlarından devirmede
Geçmiş en sonunda, geldi
Mola olmadan vahşi bir parça
Dondurucu havayı istila et
Bu kış soğut, onun değirmeni için tahıl
Eğer sevincin gözyaşları blear, başka bir yere yapacak olsa
Ve kilise zilleri, kötü kaderin çatlaklarında boğar
Bizim yukarımızda fırtınalar, keser
Yıldırım koşularının, ikiye ayrılmış dilleri beğendiği gibi
İkişer ikişer bekaretini bozmak
Tıslamak, huzursuz kimse
Fırtınaların olduğu o, elektrik boşaltmasında kayaklardır
Küçümsemede işemek
Zayıf resimlerinde
Bütün kararı öldürmek
Büyük hayvan, kaynatır, onun hafifmeşrep kadınları
Onların vitriyolunu tükür
Barışın korkutulan yüzünde
Yazıldığı gibilane, onu tle
O da, öyle sıkılmaya izin verir
Onların boğazlarından devirmede
Bizim geçmişimiz en sonunda, geldi
Bir hellbound kalbi, gül ve diken
Kana acele etmeyi kilitledi
Ay, soyunur, sürüleri sertleştirmek
Dökerken lejyonlardan
Bu nehirler, bastırır, onun nefesi, süsler
Senatolar ve düşman oturacak yerleri
Onun gücü, nankörlük olarak alırken
Zayıf kıvranması
"pelin, benim ismimdir
Dünyaya düşen zehirlenen yıldız
Ve utançtan uzak kabarttı
Kendinden-yeniden doğuşun çukurlarında
Şimdi o mağaralar, bir farret olur
Bakan sonsuz kışla
Suların, kırmızı şaraba döndüğü gibi
Ve vatikanlı satenler, 'i yakar"