everyone i love is going to die
sevdiğim herkes ölecek
and i will die as well
ve ben de öleceğim
i think about this before i sleep
uyumadan önce bunu düşünüyorum
and have since i was a child
ve çocukluğumdan beri yapıyorum
in my life will i make a difference?
hayatımda bir fark yapacak mıyım?
in my death will i be missed?
öldüğümde özlenecek miyim?
will i be granted some sort of an afterlife
öbür dünyaya gibi bir şeye mi geçeceğim?
or will i just cease to exist?
yoksa tamamen yok mu olacağım?
this fear makes me feel so naive
bu korku beni toy gibi hissettiriyor
i wish that i could just accept
keşke sadece kabullenebilseydim
but i'm chilled by the redundancy of
ama beni laf kalabalığı olan...
thoughts collected, but not kept
düşüncelerin toplanmış ama tutulmamış olması korkutuyor.
maybe i'm still a stupid little boy
belki de hala küçük aptal bir çocuğumdur
too weak to understand what will come
neyin geleceğini anlayamayacak kadar zayıf
i want to find peace of mind
ben huzurlu olmak istiyorum
maybe no mind is the answer to that conundrum
belki bu bilmeceye kimse cevap veremiyordur
oh, i want to be a baby again
ah, ben tekrar bebek olmak istiyorum
oh, i want pure thoughts in my head
ah, temiz düşünceler istiyorum
oh, i want to be a baby again
ah, yeniden bebek olmak istiyorum
oh, i want to forget
ah, unutmak istiyorum