Your children are not your children.
They are the sons and daughters of Life's longing for itself,
They come through you,
but not from you,
And though they're with you,
they belong to themselves,
You may give them your love,
but not your thoughts.
For they have thoughts of their own,
You may house their bodies
but not their souls,
For their souls dwell in the house of tomorrow,
which you cannot visit,
not even in your dreams,
You may strive to be like them,
but seek not to make them like you.
For life goes, not backward nor tarries with yesterday.
You are the bows from which your children,
as living arrows are sent forth,
The archer sees the mark upon the path of the infinite,
and He bends you, with His might
that His arrows may go swift and far,
Let your bending in the archer's hand be for gladness;
as He loves the arrow that flies,
He loves all that is is stable,
Let your bending in the archer's hand be for gladness,
for even as he loves the arrow that flies,
he loves also the bow that is stable
Çocuklar Üzerine
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil
Onlar hayatın kendisinin kız ve oğulları
Sizin sayenizde geldiler
Ama sizden değiller
Ve sizinle olsalar bile
Onlar kendilerine aitler
Onlara sevginizi verebilirsiniz
Ama düşüncelerinizi değil.
Kendi düşüncelerine sahip oldukları için
Onların bedenlerine ev sağlamış olabilirsiniz
Ama ruhlarına değil
Kendi ruhları yarınların evinde yaşadığı için
Ziyaret edemezsiniz
Rüyalarınızda bile.
Onlar gibi olmak için uğraşabilirsiniz
Ama bu uğraşınız onları siz gibi yapmaz
Hayat devam ettiği için ne geçmiş ne de dünle vakit kaybetmeyin
Sizler birer yaysınız, çocuklarınızdan
Canlı oklar başka şekilde gönderilirken
Nişancı sonsuzluk yolunda bir işaret görüyor
Ve sizi hızlı ve uzaklara giden
Oklarının gücüyle eğiyor
Memnuniyet için nişancının ellerinde eğilmene izin ver
Uçan okları sevdiği gibi
Sabit olan her şeyi sever
Memnuniyet için nişancının ellerinde eğilmene izin ver
Uçan okları seviyor bile olsa
Sabit duran yayları da sever aynı zamanda