نوایی نوایی نوایی نوایی
جوانی بگذرد تو قدرش ندانی
غمت در نهانخانه دل نشیند
بنازی که لیلی به محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
زبامی که برخاست مشکل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی
همه باوفایند تو گل بی وفایی
بنازم به بزم محبت که آنجا
گدایی به شاهی مقابل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
زبامی که برخاست مشکل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی
همه باوفایند تو گل بی وفایی
به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه ام ناقه در گل نشیند
به دنبال محمل سبکتر قدم زن
مبادا غباری به محمل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی
جوانی بگذرد تو قدرش ندانی
نوایی نوایی نوایی نوایی
نوایی نوایی نوایی نوایی
nevai, nevai, nevai (1)
gençlik geçiyor fakat sen onun kıymetini bilmiyorsun
aşkın kalbimin derinliklerine yerleşti
eyere konan leyla ile aynı güzellik ve zarafetle (2)
kalbimi incitme çünkü kalbim vahşi vee özgür bir kuş gibidir
uçarsa bir daha dönmez
aşk ne güzel bir mekandır
çünkü orada dilenci ve kral eşittir (3)
kalbimi incitme çünkü kalbim vahşi ve özgür kuş gibidir
uçarsa bir daha dönmez
nevai nevai nevai nevai
herkes iman etti, fakat sen ey çiçek sen iman etmedin
(4) Senin kervanını yaş dolu gözlerle takip edeceğim, öyle bir yolda ağlayacağım ki
gözyaşlarım yolunu çamur yapacak da kervanın durmak zorunda kalacak.
Kervanı yumuşak adımlarla takip et, eğer sert adım atarsan, adımından toz kalkar (5)
nevai, nevai, nevai, nevai
gençlik geçiyor, fakat sen onun kıymetini bilmiyorsun
nevai, nevai, nevai nevai
nevai, nevai, nevai, nevai