Si antes de correr,
olvidar y desaparecer,
antes de hablar,
y herir después
caer y levantarnos
¿Por qué no caminas junto a mí?
De la mano
solo sin decir nada,
solo basta estar aquí,
suficiente con mirarnos
No es para mí, vivir así,
tal vez si es para ti,
qué vas a decidir
[Coro:]
Si hay diez mil maneras de olvidar,
de rescatarnos e intentar,
contarnos siempre la verdad
¿Por qué decir que no?
Si hay diez mil silencios que evitar,
ningún secreto que ocultar...
No hay por qué decir que no.
Y sé muy bien que aveces puede más,
la costumbre que la soledad,
a veces tanta terquedad
intenta separarnos
No es para mí, vivir así,
tal vez si es para ti,
qué vas a decidir
[Coro]
El amor duele sin remedio,
si lo dejas ir...
Y no hay por qué perderlo
Dejemos de mentir,
está acabando el tiempo,
lentamente...
Eğer koşmadan önce,
unutmadan ve kaybolmadan,
konuşmadan önce
ve sonra acıtmadan,
düşüp ve kalkarız.
Neden benimle beraber yürümüyorsun?
El ele
bir şey demeden,
sadece burada olman yeter
birbirimize bakmamız yeter.
Bu benim için değil, böyle yaşıyorum,
belki bu senin karar vermen için.
Nakarat:
Eğer unutmanın on bin yolu varsa,
bizi kurtarmaktan ve denemekten,
sürekli doğruyu söylemekten
Niye hayır diyelim?
Eğer kaçınılacak on bin yol varsa
saklanacak hiçbir sır yoksa
Hayır dememizi gerektiren bir neden yok.
Çok iyi biliyorum ki bazen daha fazla yapabilirim,
alışkanlık olan yalnızlığı,
Bazen fazla inatçılık
bizi ayırmaya çalışıyor.
Bu benim için değil, böyle yaşıyorum,
belki bu senin karar vermen için.
Nakarat:
Aşk devasızdır acıtır,
Eğer umursamazsan...
Ve kaybetmek için bir neden yok
Yalan olmasına izin verdik.
Zamanın sonu,
yavaşça...