DDT - Tserkov'

Я - церковь без крестов
Лечу, раскинув руки.
Вдоль сонных берегов
Окаменевшей муки.
Я - вера без причин.
Я - правда без начала.
Ты слышишь, как вскричала
Душа среди осин.

Ben - haçsız kilise
Uçuyorum kollarımı açarak
Güneşli sahiller boyunca
Acılar taşa çevirmiş beni.
Ben - sebebi olmayan bir inanç,
Ben - başlangıcı olmayan hakikat,
Duyuyor musun ,ruhumun çığlığını,
Titrek kavak ağaçlarında.

Я - птица без небес.
Я - каменное эхо.
Полузабытых мест
Печальная примета.
Полночная Луна
Мои бинтует раны,
Да серые туманы
Купают купола.

Ben - göğü olmayan kuş,
Ben - taştan yankı.
Yarı unutulmuş yerlerin
Kederli alamti.
Geceyarısı ay
Yaralarımı sarmakta,
Gri bulutlar
Kubbemi yıkamakta.
Я - церковь без крестов
Стекаю вечно в землю,
Словам ушедшим внемлю
Да пению ветров.
Я - память без добра.
Я - знанье без стремлений.
Остывшая звезда
Пропавших поколений.

Ben - haçsız kilise
Akıyorum yerüzüne sonsuza dek,
Kaybolan kelimelere kulak veriyorum
Bir de rüzgarların şarkısına.
Ben - anısı kötülüklerin.
Ben - bir bilim , beklentisiz.
Yokolmuş kuşakların
Soğumuş yıldızı.

В душе моей темно,
Наколки о изменах,
Разбитое стекло,
Истерзанные стены.
А завтра я умру,
Прольётся дождь покоя.
Из памяти уйду,
Взорвавшись над рекою.

Ruhum karanlık,
Dövmelerim ihanetler üstüne,
Kırık camlar ,
Çizilmiş duvarlar.
Yarın ise ölüyorum,
Bir huzur yağmuru yağacak.
Hafızalardan çıkacağım,
Irmaklar üstünde patlayarak.