(Λυπάμαι)
Αβοήθητη και μόνη
Μεσ΄ τα χέρια σου ένα πιόνι
Που ότι θες εσύ το κάνεις
Κι όπου θες το πας
Στη ζωή σου εγώ κομπάρσος
Που το βρίσκεις τόσο θράσος
Και σ΄ αυτούς που σ΄ αγαπάνε
Τη πλάτη σου γυρνάς
Μα τελειώνει η υπομονή μου
Θα σε βγάλω απ΄ τη ζωή μου
Όμως πριν σ΄ εγκαταλείψω
Θέλω να σου πω
Ότι
Λυπάμαι για λογαριασμό σου
Και γι΄ αυτό το φέρσιμο σου
Ήξερες όσο κανένας πώς να με πληγώνεις και
Να κάνεις πάντα το δικό σου
Να κοιτάς τον εαυτό σου
Ν΄ αδιαφορείς για μένα
Και να προσπαθείς
Από εμένα ό,τι μπορέσεις
Να εκμεταλλευτείς
Μολυβένιο στρατιωτάκι
Στο δικό σου παιχνιδάκι
Ό,τι μου ζητήσεις κάνω
Δίχως να μιλώ
Μάταια για σένα ελπίζω
Κι όνειρα κοντά σου χτίζω
Πως μπορεί να μ΄ αγαπήσεις
Όπως σ΄ αγαπώ!
Üzgünüm
Yardıma muhtaç ve yalnız
Ellerinde rehin
Onunla istediğini yapabildiğin
ve nereye istersen götürebildiğin
Hayatında yamak oldum
Nasıl bu kadar cüretli olabiliyorsun
ve seni seven insanlara
Sırtını dönüyorsun
Ama sabrım tükeniyor
Seni hayatımdan çıkaracağım
Ama seni terk etmeden önce
bir şeyler söyleyeceğim
(-ki)
Senin için üzgünüm
Ve davranışların için
Başkalarından daha iyi biliyordun beni nasıl üzeceğini
Sonsuza kadar kendine ait etmeyi
Kendine bakmayı
Benimle ilgilenmemeyi
Ve (bir şeyler) denemeyi
Benden istediğin her türlü
avantajlardan yararlanabilirsin
Küçük askerin önderliği
Kendi oyununda
Ne istesen yapıyorum
Laf etmeden
Boşuna sana inanmaya çalışıyorum
Ve seni düşlüyorum
Beni nasıl sevebilirsin
Benim seni sevdiğim gibi