Νόμιζες πως θα μ΄ άφηνες
Beni ayrılacaktın, sandın,
και `γω θα μαρτυρούσα
ve ben ıstırap çekecektim
Κι ότι γονατιστή θα σε παρακαλούσα
Ve dizlerimde dileneyecektim sana
Μα ξαφνικά μ΄ αρέσει και σε διαβεβαιώνω
Ama aniden beğeniyorum ve senı temin ediyorum
Πως ναι περνώ και μόνη μου
Evet, yalnızım da iyiyim
Καλά τα καταφέρνω μια χαρά
yönetiyorum
Δε σ΄ έχω ανάγκη ευτυχώς
Bana sen gerekmiyorsun
Μου είσαι πλέον περιττός
Gereksizsin bana artık
Με το να φύγεις πίστεψες
İnandın, gidişinle
πως θα με καθηλώσεις
mıhlayacaktın beni
Το μόνο όμως που πέτυχες
Ama sadece
ήταν να με πεισμώσεις
inatçı oldum
Κι αν αρχικά αισθάνθηκα
Evella çekilmezdi
αβάσταχτο τον πόνο
acı bana bile
Το πήρα όμως απόφαση
Şimdi karar verdim
και τώρα σου δηλώνω
Ve sana bildiriyorum
Πως ναι περνώ και μόνη μου
Evet, yalnızım da iyiyim
Καλά τα καταφέρνω μια χαρά
yönetiyorum
Δε σ΄ έχω ανάγκη ευτυχώς
Bana sen gerekmiyorsun
Μου είσαι πλέον περιττός
Gereksizsin bana artık