Despina Vandi - To Adieksodo

Μια χαραμάδα απ΄ το παντζούρι λίγο φως
κι ένα παράθυρο που χρόνια έχει ν΄ ανοίξει
νιώθω το τέλος και ο πόνος δυνατός
σαν μια σελίδα που δε λέει να γυρίσει

Θέλω να βγω απ΄ τ΄ αδιέξοδο αυτό θέλω να βγω
μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κι είναι αλήθεια
την εγκατάλειψη τη γνώρισα τη ζω
τη μοναξιά μου τη ζωγράφισα στα στήθια

Με αναμνήσεις και με όνειρα μπορεί
να `χω γεμίσει το δωμάτιο που μένω
τη μοναξιά κι αν δεν τη νίκησε κανείς
εγώ είμαι εδώ και να θυμάσαι περιμένω

Θέλω να βγω απ΄ τ΄ αδιέξοδο αυτό θέλω να βγω
μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κι είναι αλήθεια
την εγκατάλειψη τη γνώρισα τη ζω
τη μοναξιά μου τη ζωγράφισα στα στήθια


Panjurdaki çatlaktan biraz ışık,
Ve yıllardır açılmamış bir pencere,
Sonu hissediyorum ve acı güçlü,
Çevrilemeyen bir sayfa gibi.

Çıkmak istiyorum çıkmazdan, istediğim bu,
Ama korkuyorum insanlardan ve bu gerçek,
Terk edilişle tanıştım, onunla yaşıyorum,
Yalnızlığımı göğsüme kazıdım.

Anılar ve hayallerle belki,
Doldurmalıyım kaldığım odayı,
Hiç kimse yenemese bile yalnızlığı,
Buradayım hala, beklediğimi hatırlaman için.

Çıkmak istiyorum çıkmazdan, istediğim bu,
Ama korkuyorum insanlardan ve bu gerçek,
Terk edilişle tanıştım ve onunla yaşıyorum,
Yalnızlığı göğsümün içine kazıdım.