Dimitris Mitropanos - Roza

Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό

Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά
σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά

Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις
σε ένα παραμύθι εφιαλτικό
φωνή εντόμου τώρα ειν' η φωνή μου
φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου
με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
και γω μέσ' στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Türkçe Roza

Dudaklarım kuru ve susamış
Asfaltın üzerinde su arıyor
Tekerlekli makineler etrafımdan geçiyor
ve bizi sağanak yağmurun beklediğini söylüyorsun
ve beni kederli bir kabarenin içine çekiyorsun

Aynı caddeden beraber iniyoruz
ama zindanlarımız farklı
sihirli bir şehri çevreliyoruz
artık ne aradığımızı öğrenmek istemiyorum
bana iki öpücük vermen yeterli

Kabus gibi bir masalda benimle rulet oynadın
ve beni kaybettin
sesim şimdi bir böceğin sesi
yaşamım kökünden sökülmüş bir bitki
beni kopardın ve ıssızlığa fırlattın

İhtiyaçlar nasıl tarihe döner
tarih nasıl sessizliğe döner
bana neden bakıyorsun Roza, herşey duygusuz
seni anlamadığım için beni affet
Bilgisayarlar ve sayılar ne der?

Sevgilim, kömür ve sülfürden yapılmış
zaman seni nasıl öyle değiştirebildi?
tekerlekli makineler üzerimizden geçiyor
ve ben yağmur ve sisin içindeyim
hiç kımıldamadan yanında uyuyorum

htiyaçlar nasıl tarihe döner
tarih nasıl sessizliğe döner
bana neden bakıyorsun Roza, herşey duygusuz
seni anlamadığım için beni affet
Bilgisayarlar ve sayılar ne der?