Редеет облаков летучая гряда;
Звезда печальная, вечерняя звезда,
Твой луч осеребрил увядшие равнины,
И дремлющий залив, и черных скал вершины;
Люблю твой слабый свет в небесной вышине:
Он думы разбудил, уснувшие во мне.
Я помню твой восход, знакомое светило,
Над мирною страной, где всё для сердца мило,
Где стройны тополы в долинах вознеслись,
Где дремлет нежный мирт и темный кипарис,
И сладостно шумят полуденные волны.
Там некогда в горах, сердечной думы полный,
Над морем я влачил задумчивую лень,
Когда на хижины сходила ночи тень -
И дева юная во мгле тебя искала
И именем своим подругам называла.
Turkish
Seyreliyor sıra sıra uçuşan bulutlar
Seyreliyor sıra sıra uçuşan bulutlar.
Hüzünlü yıldız, akşam yıldızı!
Işıkların gümüşi bir renge bürüdü solgun ovaları,
Uyuklayan boğazı ve dorukların kara kayalıklarını.
Seviyorum senin yüce semadaki zayıf ışığını;
O, içimde uyuyakalan fikirleri uyandırdı:
Hatırlarım doğuşunu, bildik bir eda ile aydınlattı,
Her şeyi kalplerin hoş gördüğü, barış ülkesinde,
İncecik kavakların, ovalara çıktığı,
Narin mersinin ve koyu servinin uyukladığı,
Ve yarım günlük dalgaların tatlı uğultularını.
O dağlarda düşünce ile dolu bir kalp asla olmaz,
Hayal alemine dalmış tembelliği denize sürdüm,
Kulübelere gece gölgesini indirdiğinde,
Genç bir kız karanlıkta seni aradı,
Ve sana kız arkadaşlarının isimlerini verdi.