Draconian - The Apostasy Canticle

When our flames were lit by chaos...
We knew not the grip; the bondage of light
Then he waved his sceptre, and cosmos was formed
Too late we knew our freedom was lost

He blinded us; polluted our minds and forced us to drink his blood

I will show the world god's true face, i will let the thunder roar... forevermore
I've deceived his world, But regained paradise in the fire of my soul...
(But) in the death of wind i sleep, as i wail this petrified landscape
Chaos, anguish... an optimum affection in the clarity of certainty... so empty

[the voice of the dark souls:]
"mighty lucifer - thou art the light that leads to darkness
As much as i praise thee, i love thee without praise...
As much as i love myself, i adore thee relentlessly
Thou art our true father; the wine of venus, the essence of our hope"

Death, solemn death of the reaper's star, devour his legacy from afar
I fumble... live... i fall... die; isolated in the crowds of god... and suffering
In between lurks the everlasting absence... for my dark euphoria
Thence i am sovran created, like in heaven, myself... and i fell in fury

The indolence of solitude may drive out the soul of its sermon,
And memory shall be lost to the blood which hopelessly pulsates

The indolence of solitude may drive out the soul of its sermon,
And memory shall be lost to the blood which hopelessly pulsates...
...in our excruciating hearts

"is this the region, this the soil, the clime,
This the seat that we must change for heav'n,
This mournful gloom for that celestial light?
Be it so, since hee who now is sovran can dispose and bid what shall be right...
Fardest from him is best whom reason hath equald
Force hath made supreme above his equals
Farewel happy fields where joy for ever dwells...
Hail horrours, hail infernal world, and thou profoundest hell
Receive thy new possessor...
One who brings a mind not to be chang'd by place or time"

In this abyss we shall be free
Here we shall celebrate the coming war
--------------------
Dönek İlahi Alevlerimiz kaos tarafındak yakıldığında
Biliyorduk ışığın tutsaklığına bağlanmamayı
Sonra o asasını savurdu ve kozmoz yaratıldı
Çok geçti özgürlüğümüzün kaybolduğunu anladığımızda

O hepimizi kör etti,aklımızı kirletti ve bizi kanını içmeye zorladı

Dünyaya göstereceğim tanrının gerçek yüzünü
Yıldırımın öfkesini serbest bırakacağım sonsuza kadar
Onun dünyasına ihanet ettim , ama cenneti ruhumun ateşinde yeniden kazandım
Fakat rüzgarın ölümünde uyuyorum sanki bu taş görüntüde inler gibi
Kaos,keder..gerçekliğin aydınlığında ideal bir sevgi...çok boş

[karanlık ruhların sesi]
Güçlü lucifer-sen karanlığa yol gösteren ışığı çizdin
Seni övüdüğüm kadar çok , seni seviyorum övgüsüz
Kendimi sevdiğim kadar çok sana tapıyorum
Sen gerçek babamızı çizdin , venusun şarabı,umudumuzun esansını

Ölüm, ölüm meleğinin yıldızının kutsal ölümü ,yok et onun mirasını uzaktan
Beceremiyorum..yaşamayı...düşüyorum...ölüme;
Tanrının cemaatinde yanlız...ve acı çekiyorum
Sonsuz yokluğun arasında gizlenenler...benim karanlık zevkim için
Bu nedenle ben , kral yaratıldım , cenneteki gibi,tekbaşıma..ve acıya gömüldüm

Yanlızğın ağırlığı sürebilir onun vaazının ruhunu
Ve hafıza, umutsuz titrek kana kaybolacak

Yanlızğın ağırlığı sürebilir onun vaazının ruhunu
Ve hafıza, umutsuz titrek kana kaybolacak...
...ızdıraplı kalplerimizde

Bu diyarmı , vatanmı,ülkemi
Bu bizim cennet için değiştirmek zorunda olduğumuz yermi
Bu karanlık acıdolu yer kutsal ışık içinmi?
Öyle olsun o halde ,o ,şimdi lider olan o dogru olacakları idare edebilir
Tek olan ,sebeplerin eşitlediği kişi en iyidir
Zorunluluk tanrının eşitliğinden daha yüksek yaptı onu
Selamla korkuları , selamla cehennem gibi dünyayı ,ve en engin cehennemi
Karşıla yeni sahibini
Yani bir zamana veya mekana değişilmeyecek zihni getiren sahibini....

Bu cehennemde hepimiz özgür olacağız
Burada yaklaşan savaşı kutlayacağız...