Edith Piaf - Dans Ma Rue

j'habite un coin du vieux Montmartre
Mon père rentre soûl tous les soirs
Et pour nous nourrir tous les quatre
Ma pauvre mére travaille au lavoir.
Moi j'suis malade, j'rêve à ma fenêtre me
Je regarde passer les gens d'ailleurs
Quand le jour vient à disparaître
Il y a des choses qui me font un peu peur

Dans ma rue il y a des gens qui s' prominent
J'les entends chuchoter dans la nuit
Quand je m'endors bercée par une rengaine
J'suis soudain réveillée par des cris
Des coups d'sifflet, des pas qui traînent, qui vont et viennent
Puis le silence qui me fait froid dans tout le Coeur

Dans ma rue il y a des ombres qui s' prominent
Et je tremble et j'ai froid et j'ai peur

Mon père m'a dit un jour : "la fille,
Tu ne vas pas rester là sans fin
T'es bonn' à rien, ça c'est d'famille
Faudrait voir à gagner ton pain

Les hommes te trouvent plutôt jolie
Tu n'auras qu'à sortir le soir
Il y'a bien des femmes qui gagnent leur vie
En "s' ballant sur le trottoir"
Dans ma rue il y a des femmes qui s' prominent
J'les entends fredonner dans la nuit
Quand je m'endors bercée par une rengaine
J'suis soudain réveillée par des cris
Des coups d'sifflet, des pas qui traînent, qui vont et viennent

Puis le silence qui me fait froid dans tout le Coeur

Dans ma rue il y a des femmes qui s' prominent
Et je tremble et j'ai froid et j'ai peur

Et depuis des semaines et des semaines
J'ai plus d' maison, j'ai plus d'argent
J' sais pas comment les autres s'y prennent
Mais j'ai pas pu trouver d' client
J'demande l'aumône aux gens qui passent
Un morceau d' pain, un peu d' chaleur
J'ai pourtant pas beaucoup d'audace
Maintenant c'est moi qui leur fait peur

Dans ma rue tous les soirs je m' promène
On m'entend sangloter dans la nuit
Quand le vent jette au ciel sa rengaine
Tout mon corps est glacé par la pluie

Mais je n' peux plus, j'attends sans cesse que le bon Dieu vienne
Pour m'inviter à me réchauffer tout près de Lui for

Dans ma rue il y a des anges qui m'emmènent
Pour toujours mon cauchemar est fini

Türkçe Sokağımda

Eski Montmartre'ın köşesinde yaşıyorum
Babam eve her akşam sarhoş dönüyor
Ve biz dördümüzü doyurmak için
Zavallı annem çamaşırhanede çalışıyor
Ben ise hastayım, düş kuruyorum penceremden
Uzaklardan gelen insanları seyrediyorum
Günün yitip gitmesiyle, bazı şeyler
Beni biraz korkutuyor.

Sokağımda dolaşan insanlar var.
Fısıldadıklarını duyuyorum gecenin içinde
Eskimiş bir şarkının ninnisiyle uykuya dalmışken
Çığlıklarla aniden uyandırılıyorum
Islıklar, dolanan ayak sesleri, gidip gelen
Sonrası sessizlik, bütün kalbimi üşüten...

Sokağımda dolaşan gölgeler var
Titriyorum, üşüyorum, korkuyorum.

Babam bana bir gün dedi ki: 'Kızım,
Sonsuza kadar burada kalmayacaksın.
Elinden hiçbir iş gelmez, aileden geçen bir şey bu,
Ekmeğini kazanman gerekiyor.'

Erkekler seni epey tatlı buluyor
Akşamları dışarı çıkmaktan başka bir şansın yok
Basbayağı hayatını kazanan kadınlar var,
Kaldırım üstünde salınarak...

Sokağımda dolaşan kadınlar var
Mırıldadıklarını duyuyorum gecenin içinde
Eskimiş bir şarkının ninnisiyle uykuya dalmışken
Çığlıklarla aniden uyandırılıyorum
Islıklar, dolanan ayak sesleri, gidip gelen
Sonrası sessizlik, bütün kalbimi üşüten...

Sokağımda dolaşan kadınlar var
Ve ben titriyorum, üşüyorum, korkuyorum.

Haftalar ve haftalar sonra
Artık evim yok, artık param yok
Diğerleri nasıl beceriyor bilmiyorum ama
Ben hiç müşteri bulamadım
Yoldan geçen insanlardan dileniyorum
Bir parça ekmek, biraz sıcaklık
Ancak çok cesur değilim
Şimdi onları korkutan benim...

Sokağımda, dolaşıyorum her akşam,
Hıçkırarak ağladığım duyuluyor gecenin içinde
Rüzgar eskimiş şarkısını göğe savurduğunda
Yağmur tüm bedenimi donduruyor.

Ama artık dayanamıyorum, durmaksızın iyi olanTanrı'nın gelmesini bekliyorum
Tekrar ısınabilmem için beni yanıbaşına çağırsın diye...

Sokağımda beni götüren melekler var
Kabusum sonsuza kadar bitsin diye...