Lifeless they fall apart... golden as our
precious art... My love sinks into a thick
grey veil of mist.
Trees...leafless trees...the epitaph of
the sun. What once was green presents now
grey and trist.
A gloomy grave...a foreseen death...
a symbol for our pain...drowned in a
flood of autumn rain.
Silhouettes of light astray somewhere
in the clouds. Ravens traverse, involving
withering shrouds......
......of autumn is my heart......
Cansızca yere düştüler...altın rengi, tıpkı bizimki gibi
değerli sanat...
Aşkım, koyu sisin gri duvağına kapıldı
Ağaçlar...yapraksız ağaçlar...Güneşin kitabesi.
Bir zamanlar yeşil olan, şimdilerde
gri ve kederli görünür.
Kasvetli bir grilik...öngörülen ölüm...
Acımız için bir sembol...Bir güz yağmurunun selinde boğuldu.
Işığın siluetleri yolunu kaybetmiş,
bulutlarda bir yerde.
Kara kargalar zikzak çiziyor,
Solan cesetlerin üzerinde...
...Kalbim sonbahara ait...