Empyrium - Lover's Grief

o gothic moon thy shine encharmest me tonight
bereavest me of sleep, makest me wander under thy light.
thou letst abloom my heart until the very last of thy ray,
shine! bereaver of sleep, ere black clouds hide thee away....

i know this can't be eternal!
no love hath ever conquered the borders of time!
no beauty is everlasting, not even thine!
but o how i wished your heart would fore'er be mine...

thy eyes caress myself to endure these painful lies...
the moon's persistance makest me ask...
why can't we be stars?
stars that shine forever...
stars that unite with the night...

at the horizon the dark stormclouds of sorrow have gathered their
might,
neither the moon nor the stars reveal their light this night
...and rain is falling, pouring down into my soul,
while wild weeping clouds enwrapp me in their woe


-------------------------------------------------------------------------------------
aşığın kederi


ah karanlık ay, parıldaman beni kendimden geçiriyor bu gece
beni uykudan mahrum bırakıyor, ışığının altındakileri merak etmeme neden oluyor
kalbimde çiçekler açıyor son ışınların görünene kadar
parla! uykuyu yok eden, kara bulutlar seni saklarken

bu sonsuz değil, biliyorum!
hiçbir aşk aşamadı zamanın duvarlarını!
hiçbir güzellik sonsuz değil, güzelliğin sonsuz değil!
ama, ah, kalbinin sonsuza dek benim olmasını öyle çok isterdim ki...

gözlerin bu acı dolu yalanlara dayanabilmem için okşuyor beni...
ay'ın ısrarı sormama neden oluyor...
neden yıldızlar arasında olamayalım?
sonsuza kadar parlayan yıldızlar arasında?
geceyle birleşen yıldızlar gibi?

ufukta kara fırtına bulutları tüm haşmetleriyle toplanıyorlar,
ne ay ne de yıldızlar ışıklarını saçabilecek bu gece...
ve yağmur yağıyor, damlalar ruhumdan süzülüyor,
vahşi, inleyen bulutlar beni ıstıraplarıyla sarmalarken