Fabrizio De André - La Bomba In Testa

E io contavo i denti ai francobolli
dicevo "grazie a Dio" "buon Natale "
mi sentivo normale
eppure i miei trent'anni
erano pochi più dei loro
ma non importa adesso torno al lavoro.

Cantavano il disordine dei sogni
gli ingrati del benessere francese
e non davan l'idea
di denunciare uomini al balcone
di un solo maggio, di un unico paese.

E io ho la faccia usata dal buonsenso
ripeto "Non vogliamoci del male "
e non mi sento normale
e mi sorprendo ancora
a misurarmi su di loro
e adesso è tardi, adesso torno al lavoro.

Rischiavano la strada e per un uomo
ci vuole pure un senso a sopportare
di poter sanguinare
e il senso non dev'essere rischiare
ma forse non voler più sopportare.

Chissà cosa si prova a liberare
la fiducia nelle proprie tentazioni,
allontanare gli intrusi
dalle nostre emozioni,
allontanarli in tempo
e prima di trovarti solo
con la paura di non tornare al lavoro.

Rischiare libertà strada per strada,
scordarsi le rotaie verso casa,
io ne valgo la pena,
per arrivare ad incontrar la gente
senza dovermi fingere innocente.

Mi sforzo di ripetermi con loro
e più l'idea va di là del vetro
più mi lasciano indietro,
per il coraggio insieme
non so le regole del gioco
senza la mia paura mi fido poco.

Ormai sono in ritardo per gli amici
per l'odio potrei farcela da solo
illuminando al tritolo
chi ha la faccia e mostra solo il viso
sempre gradevole, sempre più impreciso.

E l'esplosivo spacca, taglia, fruga
tra gli ospiti di un ballo mascherato,
io mi sono invitato
a rilevar l'impronta
dietro ogni maschera che salta
e a non aver pietà per la mia prima volta.


ve ben pullar üzerindeki dişleri sayıyordum
"tanrıya şükür" "mutlu noeller" diyordum
kendimi normal hissediyordum
ama benim otuz yasim
onlarinkinden biraz daha fazlaydi
ama önemi yok şimdi işe dönüyorum

düşlerinin bulanıklığının şarkısını söylüyorlardı
fransız zenginliğinin nankörleri
ve balkondaki insanları
ele vermek istemiyorlardı
tek bir mayısta ve tek bir ülkede

ve ben sağduyunun kullandığı bir yüze sahibim
"kötü bir şey yapmayalım" diye tekrarlıyorum
ve kendimi normal hissetmiyorum
ve hala şaşırıyorum
kendimi onlarla karşılaştırmama
ve şimdi geç, şimdi işe dönüyorum

sokakta kendilerini riske atıyorlardı ve bir adam için
destekleyecek bir neden olmalı bu yine de
ortalığı kana bulamayı
ve neden riske atılmamalı
ama belki de desteklemek gerekmez artık

kim bilir neler yapılıyor özgürleştirmek için
kendi eğilimlerimize olan güvenimizi
davetsiz konuklardan uzaklaşmak
duygularımızdan
zamanla kurtulmak onlardan
ve seni yalnız bulmadan önce
işe dönememek korkusuyla

özgürlüğü sokak sokak riske atmak
eve giden yolları unutmak
bunun için zahmete değer
insanları karşılamaya gelmek için
masummuş gibi yapmak zorunda kalmadan

kendimi zorluyorum onlarla tekrar etmeye
ve birçok fikir geçiyor vitrinden
daha çok geride bırakıyorlar beni
oyunun kurallarını bilmiyorum
birlikte cesur olmak için
korkum olmadan pek cesaret edemiyorum

ancak arkadaşlar için geç kaldım
nefretle onu kendim yapabilirdim
esrarı aydınlatarak
yüzü olan yalnızca suratını gösteriyor
her zaman hoş, her zaman belirsiz

ve patlayıcı açıyor kesiyor araştırıyor
maskeli bir balonun konukları arasında
ben de davet edildim
çıkan her maskenin ardındaki
izi ortadan kaldırmak için
ve acımamak için benim ilk kez gelişime