Sokağın bir köşesinde oturuyorum
Çocuk ayağımda oynuyor
Dondurmalı yüzünde gülümsemeleri görüyorum
Kendimi batmaya başlamış gibi hissediyorum
Rüzgar benim derime doğru
Beni günaha açık bırakır
Çünkü hiçbirşey sonsuza kadar sürmez
Bu vazodaki çiçekler gibi beraberiz
Seni ve beni aşağıya çekiyor
Parça parça beni yıkıyor
Ve bunun gibi bir hastalık göremezsin
Şimdi beni öldürüyor, nefes almak çok zor
Bir sigarayı yine içime çekiyorum
Yeni pişmanlıklar düşünüyorum
Senin olmak istediğin biri gibi olmaya çalışıyorum
Yolda karşıya geçen yüzler
Cehennem nerede hala gidebilir miyiz
Bizi günaha açık bırakır
Çünkü hiçbirşey sonsuza kadar sürmez
Bu vazodaki çiçekler gibi beraberiz
Seni ve beni aşağıya çekiyor
Parça parça beni yıkıyor
Ve bunun gibi bir hastalık göremezsin
Şimdi beni öldürüyor, nefes almak çok zor
Ama savaşmaya değer, hala savaşmaya değer
Savaşmaya değer.
Çünkü hiçbirşey sonsuza kadar sürmez
Bu vazodaki çiçekler gibi beraberiz
Seni ve beni aşağıya çekiyor
Parça parça beni yıkıyor
Ve bunun gibi bir hastalık göremezsin
Şimdi beni öldürüyor, nefes almak çok zor