Flëur - Velikoe Nichto

С тех пор, как сумрак настал,
ты так безмятежно спал,
И шёл в страну своих снов.
А мой не сложился путь,
Никак не могла уснуть,
всю ночь смотрела в окно.
Холодный ветер подул
И много смёл в пустоту
беспомощных спящих тел,
Разрушил мир, разобрал,
развеял и разметал,
И делал, всё, что хотел.

Холодный ветер стирает всё,
И весь наш мир в пустоту снесён,
И ни при чём здесь, ни тьма, ни свет,
Взойдёт ли солнце, раз неба нет?

Об этом лучше не знать,
я лучше легла бы спать,
И стала бы пустотой.
А как мне тот факт принять,
что я осталась летать
Одна в Великом Ничто.
Я закрываю глаза,
и открываю глаза,
И разницы вовсе нет.
И трудно верить всерьёз,
но страшно задать вопрос,
И страшно узнать ответ.

Холодный ветер – мечта моя,
Теперь об этом так жалею я,
Пусть был бы мир хоть какой-нибудь,
В Ничто Великом боюсь уснуть.

Вдруг стало не так темно
и проступило окно,
В него тёплый ветер подул.
Возникла рядом кровать,
ты продолжал крепко спать,
Я опустилась на стул.
Всё стало каким-то свежим
и мир как будто бы прежний,
Наполнила красота.
Всё зацвело и запело,
и стало разбитое целым,
И всё на своих местах.

Был весь наш мир в пустоту снесён,
Но тёплый ветер исправил всё,
Чтобы создать, нужно сжечь дотла,
Так быть должно, чтобы жизнь была.

Холодный ветер стирает нас,
А тёплый ветер заново создаст,
Порядок в мире всегда такой,
Один подует – за ним другой.
А между ними Ничто всегда,
В Ничто Великом мрак и пустота,
Ах, тёплый ветер, подуй скорей,
Ах, тёплый ветер, Ничто развей.



Türkçe
Yüce hiçlik

Alacakaranlık çöktüğünden beri,
Uysallık içinde uykudasın,
Düşlerinde bir ülkeye gidiyorsun.
Benim yolum yol olmadı,
Bir türlü uyuyamadım,
Tüm gece pencereye baktım.
Soğuk bir rüzgar esti
Bir çoğunu boşluğa süpürdü
Çaresiz uyuyan bedenlerin,
Dünyayı yıktı, onun icabına baktı,
Esti, süpürdü,
Yapmayı dilediği her şeyi yaptı.

Soğuk rüzgar her şeyi silip süpürüyor,
Ve tüm dünyamız bir boşluğa taşınıyor,
Ne karanlık ne de ışık bunun suçlusu,
Güneş yine doğar mı, eğer yoksa gökyüzü?

En iyisi bunu bilmemek,
Keşke uyuyabilseydim,
Ve bir boşluk olabilseydim.
Bu olayı nasıl kabullenebilirim,
Uçmak durumunda kalmış olmamı,
Tek başıma yüce hiçlikte
Gözlerimi kapatıyorum,
Ve yeniden açıyorum
Hiçbir fark yok
Gerçeğe inanmak zor
Soru sormak korku veriyor
Ve cevabı öğrenmek de.

Soğuk rüzgar - benim hayalim,
Şimdi onun için çok hayıflanıyorum,
Bir dünya olsun, her nasıl olursa
Bu yüce hiçlikte uyumaktan korkuyorum

Birden aydınlanır gibi oldu,
Pencereye vurdu,
Ilık bir rüzgar esti
Yatağın baş ucunda belirdim,
Sen derin bir uykudaydın,
Koltuğa gömüldüm,
Her şey sanki taptazeydi
Ve dünya da sanki eskisi gibi
Güzellik doldu
Her şey çiçek açtı, ve şarkı söyledi
Kırılanlar bütün oldu
Her şey yerli yerine oturdu.

Dünyamız boşluğa taşınmıştı,
Ama ılık bir rüzgar her şeyi onardı,
Bir şeyi yapmak için öncesinde kül etmeli
Böyle olmalı, hayat olabilmesi için.

Soğuk bir rüzgar bizi siliyor,
Ama ılık rüzgar yeniden kuracak,
Dünyadaki düzen böyle,
Önve biri esecek - arkasından diğeri.
Onların arasında hep bir hiçlik
Yüce hiçlikte karanlık ve boşluk,
Ah, ılık rüzgar, es çabucak,
Ah, ılık rüzgar, süpür hiçliği.