Florent Mothe - Les Blessures Qui Ne Se Voient Pas

Y a des souffrances qui pèsent des tonnes
Et pour ne pas que tout espoir nous abandonne
On joue le rôle de celui pour qui tout va bien
Pourvu que les autres n'en sachent rien

On fait au mieux pour sauver la face
Pour que notre entourage ignore par où l'on passe
On rit, on danse, on fait les fous comme à Venise
Mais quoi qu'on fasse, mais quoi qu'on dise

Les blessures qui ne se voient pas
Me font du mal bien plus que toutes les autres
On les enferme au fond de soi
Mais est-ce que toute une vie on les supporte ?

L'orgueil nous aide à tenir le coup
Apparemment on pourrait même faire des jaloux
C'est à nous-mêmes que l'on se joue la comédie
Pour s'inventer qu'on est guéri

Les blessures qui ne se voient pas
Me font du mal bien plus que toutes les autres
On les enferme au fond de soi
Mais est-ce que toute une vie on les supporte ?

Ces blessures-là,
Qui n'se voient pas

Y a des souffrances qui pèsent des tonnes
Et pour ne pas que tout espoir nous abandonne
Il faut se dire
Que tôt ou tard on va guérir

Les blessures qui ne se voient pas
Parfois elles semblent avoir perdu nos traces
Et quand on ne s'y attend pas
Et sans que jamais les autres le sachent
Elles remontent à la surface
Elles nous fusillent une fois encore
Les blessures qui ne se voient pas
Qui nous font mal, bien plus que toutes les autres

Ces blessures-là,
Qui n'se voient pas



Tonlarca ağırlıkta olan acılar var.
Ve umudun bizi terk etmemesi için,
Her şey iyi olacakmış gibi davranıyoruz.
Sanki diğerleri anlamıyormuş gibi.

Başımızı dik tutmak için elimizden geleni yapıyoruz,
Çevremizdekilerin yolumuzu görmezden gelecekleri umuduyla.
Gülüyoruz,dans ediyoruz,Venedik halkının yaptıklarını yapıyoruz.
Ama ne yaparsak yapalım,ne söylersek söyleyelim,

Görünmez yaralar
diğerlerinden çok daha fazla acıtırlar.
Onları içimizde derinlere gömeriz
ama tüm hayatımız boyunca buna mı katlanacağız?

Gurur bizi ayakta tutmaya yardım eder.
Görünüşe göre,aynı şeyi kıskançlıkla da yapabiliriz.
Numara yapmak bize bağlıdır,
kendimizi iyileştirmek için.

Görünmez yaralar
diğerlerinden çok daha fazla acıtırlar.
Onları içimizde derinlere gömeriz
ama tüm hayatımız boyunca buna mı katlanacağız?

Buradaki yaralar,
görünmezler.

Tonlarca ağırlıkta olan acılar var.
Ve umudun bizi terk etmemesi için,
kendimize söylememiz gerekir,
er ya da geç iyileşeceğiz.

Görünmez yaralar
bazen iz bırakmadan kaybolur gibi görünürler
ve onları beklemediğimiz zaman
ve diğerleri anlamadan
yeniden yüzeye çıkarlar
ve bizi bir kez daha yaralarlar.
Görünmez yaralar
diğerlerinden çok daha fazla acıtırlar.