Gilles-claude Thériault - Harmonie Du Soir

Voici venir les temps où vibrant sur sa tige
Chaque fleur s'évapore ainsi qu'un encensoir ;
Les sons et les parfums tournent dans l'air du soir ;
Valse mélancolique et langoureux vertige !

Chaque fleur s'évapore ainsi qu'un encensoir ;
Le violon frémit comme un coeur qu'on afflige ;
Valse mélancolique et langoureux vertige !
Le ciel est triste et beau comme un grand reposoir

Le violon frémit comme un coeur qu'on afflige,
Un coeur tendre, qui hait le néant vaste et noir !
Le ciel est triste et beau comme un grand reposoir
Le soleil s'est noyé dans son sang qui se fige.

Un coeur tendre, qui hait le néant vaste et noir,
Du passé lumineux recueille tout vestige !
Le soleil s'est noyé dans son sang qui se fige
Ton souvenir en moi luit comme un ostensoir

Zamanıdır şimdi dalının üstünde titreyen
Her çiçeğin bir tütsü gibi uçup gitmesinin;
Sesler ve kokular akşamın havasında dönüyor;
Hüzünlü bir vals ve bitkin bir baş dönmesi!

Her çiçek uçup gider bir tütsü gibi;
Keman titrer acı çektirilen bir kalp gibi;
Hüzünlü bir vals ve bitkin bir baş dönmesi!
Gökyüzü büyük bir dinlenme yeri gibi kederli ve güzel

Keman titrer acı çektirilen bir kalp gibi
Alıngan bir kalp, beğenmeyen engin siyah boşluğu.
Gökyüzü büyük bir dinlenme yeri gibi kederli ve güzel
Güneş kendi pıhtılaşan kanında boğar kendisini.

Alıngan bir kalp, beğenmeyen engin siyah boşluğu,
Toplar ışıklı geçmişin bütün izini.
Güneş kendi pıhtılaşan kanında boğar kendisini...
Senin anın içimde ışıyor kutsal bir ekmek kabı gibi