Eri tu che macchiavi quell'anima,
La delizia dell'anima mia;
Che m'affidi e d'un tratto esecrabile
L'universo avveleni per me, avveleni per me!
Traditor! che compensi in tal guisa
Dell'amico tuo primo, dell'amico tuo primo la fé!
O dolcezze perdute! O memorie
D'un amplesso che l'essere india! . . .
Quando Amelia sì bella, sì candida
Sul mio seno brillava d'amor!
Quando Amelia sul mio seno
Brillava d'amor, si brillava d'amor!
È finito, non siede che l'odio, non siede che l'odio
Che l'odio e la morte nel vedovo cor!
O dolcezze perdute, o speranze d'amor, d'amor, d'amor!
Recitativo:
Ayağa kalk! İşte oğlun
Onu görmene izin veriyorum
Yüz kızarıklığın ve utancımı
Karanlık ve sessizlikte, orada, sakla.
Onunki değil, onun narin göğsü değil
Saplamam gereken yer.
Başka, başka bir kan
Temizlemeli bu hakareti!
Senin kanın bu!
Hançeri çekeceğim
Adaletsiz kalbine:
Gözyaşlarımın intikamıcısını!
Aria:
Sendin o ruhu lekeleyen,
Canımın neşesini;
Yaptığın iğrenç şeyle
Dünyam zehirlendi!
Hain! Öyle bir ödülle mi ödüyorsun
En iyi dostunun sadakatini!
Ah kayıp güzellikler! Ah anılar
Varlığı yücelten duygular!
Güzel, temiz yürekli Amelia
Göğsümde aşkla parıldardı…
Amelia göğsümde
Aşkla parlarken, evet parlarken
Herşey bitti…
Sadece nefret ve ölüm var dul kalbimde!
Ah kayıp güzelikler! Ah aşk ümitleri!