هم خونه من اي خدا
از من ديگه خسته شده
كتاب عشق ما ديگه
خونده شده بسته شده
خونه ديگه جاي غمه
اون داره از من دور ميشه
اين خونه قشنگ ما
داره برامون درو ميشه
داره برامون درو ميشه
اي دل من اي ديوونه
بذار برم از اين خونه
اي دل من اي ديوونه
بذار برم از اين خونه
اون دست گرمو مهربون
با دست من قهره ديگه
چشماي غمگينش با من
قصه شادي نميگه
هم خونه من با دلم
خيال سازش نداره
دستاي مردونش ديگه
ميل نوازش نداره
ميل نوازش نداره
اي دل من اي ديوونه
بذار برم از اين خونه
اي دل من اي ديوونه
بذار برم از اين خونه
وقتي به ياد اون روزا
بوسه به موهاش ميزنم
سرش به كار خودشه
انگار نه انگار كه منم
شب تا مي خوام حرف بزنم
اون خودشو به خواب زده
اون مثل روزگار شده
يه روز خوبه يه روز بده
يه روز خوبه يه روز بده
اي دل من اي ديوونه
بذار برم از اين خونه
اي دل من اي ديوونه
بذار برم از اين خونه
اي دل من اي ديوونه
بذار برم از اين خونه
اي دل من اي ديوونه
بذار برم از اين خونه
Ey Allah'ım, ev arkadaşım
artık benden yorulmuş
aşkımızın kitabı artık
okunmuş ve kapanmış
evimiz artık gam yurduna dönmüş
o şimdi benden uzaklaşıyor
bizim bu güzel evimiz
bize mezar oluyor.
ey gönlüm, ey divane
bırak da bu evden gideyim
ey gönlüm, ey divane
bırak da bu evden gideyim
onun o sıcak ve şefkatli elleri
benim ellerime küsmüş
üzgün gözleri bana
mutlu hikayeler anlatmıyor
ev arkadaşım gönlümle
hayal kurmak istemiyor
o erkeksi elleri
bana dokunmak istemiyor
bana dokunmak istemiyor
ey gönlüm, ey divane
bırak da bu evden gideyim
ey gönlüm, ey divane
bırak da bu evden gideyim
o günleri anarak
saçlarına öpücük kondurduğumda
sanki bu ben değilmişim gibi
kendi işiyle meşgul oluyor
geceleri konuşmak istediğimde
çoktan uyumuş oluyor
o da zaman gibi olmuş
bir gün iyi bir gün kötü
bir gün iyi bir gün kötü
ey gönlüm, ey divane
bırak da bu evden gideyim