Körmey yaşap ketkenler bar behtiyar
Bilmey yaşap ketkenler bar behtiyar
Bir sen bilen qol tutuşup yürgenimiz
Eyip mendimu eyip sendimu emdi yar
Eyip mendimu eyip sendimu emdi yar
Körüşmestuq hudayim teng körmise
Körüştürüp suni hata sormisa
Behit berse yu perzent bermise
Eyip mendimu eyip sendimu emdi yar
Eyip mendimu eyip sendimu emdi yar
Neçün şundaq keng dünyağa sığmısa
Balamğa bir uyunçuqlar yuğlusa
Çüşlerimde elley etip yığlısa
Eyip mendimu eyip sendimu emdi yar
Eyip mendimu eyip sendimu emdi yar
Kün çıqsa yu körünmise tang atar
Qay terepke yanpaşlisap taş patar
Anam bölüp qoyğan böşük boş yatar
Eyip mendimu eyip sendimu emdi yar
Eyip mendimu eyip sendimu emdi yar
Görmeden yaşayıp gidenler var bâhtiyar
Bilmeden yaşayıp gidenler var bâhtiyar
Bir senle el tutuşup yürümüşüz (yaşamışız)
Ayıp (suç) bende mi ayıp sende mi imdi yâr
Ayıp (suç) bende mi ayıp sende mi imdi yâr
Görüşezdik Tanrım denk görmese
Görüştürüp bu hatayı dilemese
Bâht verse de evlât vermese
Ayıp (suç) bende mi ayıp sende mi imdi yâr
Ayıp (suç) bende mi ayıp sende mi imdi yâr
Niçin şöyle geniş dünyaya sığmasa
Balama bir oyuncaklar (yuğlasa: nâsip etse?)
Düşlerimde nenni edip ağlasa
Ayıp (suç) bende mi ayıp sende mi imdi yâr
Ayıp (suç) bende mi ayıp sende mi imdi yâr
Gün çıksa görünmese de tan atar
Ne tarafa (yanaşıp bassak?) taş batar
Anamın ayırıp koyduğu beşik boş yatar
Ayıp (suç) bende mi ayıp sende mi imdi yâr
Ayıp (suç) bende mi ayıp sende mi imdi yâr