Haggard - The Day As Heaven Wept

The Day As Heaven Wept
One of man's darkest chapter, it has just begun
In the sign of the cross they rise
It's the epoch of the inquisition
Too many brothers and sisters have died
-
...left with no life inside to be awakened
They will never see the moming sun again
Hypocrisy killed the forsakened
Who thought, faith would be their only friend
Faith would be their only friend
-
The scenery shows the ashes of some who tried to refuse
Rising smoke becomes one with the dim light of the pale and lurid moon
Can dark clouds hide the hidden from the mighty eye of god?
Using his name on the pretext of deciding who's allowed to live... and who's not!
(it's a very dark night, nobody outside...
Silence wrapps up the land, as suddenly
Hoof beats destroy all sleep
In a very dark night...)
-
Who's allowed to live... and who's not!
-
From high above the lord silently watches and grieves
And sadness rises from his inner deep
"for thou, my son hath been crucified..."
All the angels laid down their trumpets and cried
-
"one shalt be sent to foresee mankind's death!
Rain shalt be my tears and thunder my wrath!"
Sitting on his throne, left of all hope he once kept
On the day, as heaven wept
-
As heaven wept
Cennetin Ağladığı Gün
Adamın en karanlık bölümünün biri , henüz başlamıştı
Haçın işaretinde yükselirler
Bu engizisyon çağıydı
Çok fazla erkek ve kız kardeş öldü

İçinde uyanabilecek hic bir hayat bırakma
Asla sabah güneşini görmeyecekler
İki yüzlülük terkedilmişi öldürdü
Kim düşünürdü ,inancın onların tek arkadaşı olacağını
İnancın onların tek arkadaşı olacağını

Dekor bazı ayaklanmaya çalışanların küllerini gösteriyor
Yükselen duman solgun ve korkunç ayin ışığıyla bir oluyor
Kara bulutlar saklananı tanrının güçlü gözünden saklayabilirmi?
Onun ismini kimlerin hayatta kalacağına karar vermekte kullanıyor ve kimlerin öleceğini !
(çok karanlık bir gece , dışarda kimse yok...
Sessizlik ülkeyi sardı , birdenbire
Toynak sesi bütün uykuyu yokeder
Çok karanlık bir gecede...)

Kimin hayatta kaldığı ve kimin kalmadağı !

Çok yükseklerdeki tanrı sessizce izledi ve yas tuttu
Ve mutsuzluk içindeki derinlikten yükselir
"senin icin , oğlum çarmıha gerildi..."
Bütün melekler borazan seslerini ve ağlamalarını aşağı bıraktı

"biri gönderilecek insaoğlunun ölümünü önceden görmek için!
Yağmur benim göz yaşlarım olacak , yıldırım ise öfkem !"
Tanrı tahtında otururken birzamanlar sakladığı tüm umutları bıraktı
Cennetin ağladığı gün gibi

Cennetin ağladığında...