Hivron - Wê Şevê

Wê şevê, wê şeva wek helbestan
Wenda bibûm li nav pêlên deryayên çavên te de
Tu bûyî bêhna kulîlkên bihara buhişta emrê min
Rengê keskesorê asîmanên dilê min

Wê şevê, wê şeva wek helbestan
Bêhna berfê dihat ji porên te
Tama biharê bû her peyvên te
Germa havînê bû li ser lêvên te

Wê şevê, wê şeva wek helbestan
Ew pelên weşiyayî li nav payîza guliyên te
Her çar demsalan veşartok dilîstin li ser zimanê te

Wê şevê, wê şeva wek helbestan
Diricifî dilê min li ber çavên te
Li ber bi şirîniyên herdu çavên te

----------------------
O gece, o gece ki şiirler gibi olan
Kaybolmuşum gözlerinin deryasının dalgalarında
Sen ömrümün cennetimin baharının çiçeklerinin
kokusuydun
Gönlümün gökyüzünün gökkuşağının rengi...

O gece, o gece ki şiirler gibi olan
Karın kokusu gelirdi saçlarından
Baharın tadı vardı her kelimende
Yazın sıcaklığı vardı dudaklarının üstünde

O gece, o gece ki şiirler gibi olan
Zülüflerinin sonbaharında dökülmüş yapraklar
Her dört mevsimde saklambaç oynarlardı dilinin
üzerinde

O gece, o gece ki şiirler gibi olan
Titrerdi gönlüm gözlerinin karşısında
Gözlerinin şirinliğinin karşısında...