Hozan Diyar - Tirsim Dayê

Çi bû daye çi bû çi bu
Çima jiyan li vir ra bû
Me gundekî çi şên hebû
Çima îro tev xirab bû

Ew dijminê me hovan e
Em derxistin ji gundê me
Agir berdan mala me
Dîsa nû kirin kulê me

Tirsim dayê ez dıtırsım
Li vir keseki ne nasim
Agir têkev mala romî
Ez ji gundê min dûr xistin

Li şûn maye pîrekî bi gopal
Pişta wê xûz lêborîne sal
Gund wêran e kes tine li mal
Ew jî tenê maye bêhal

Ew dijminê me hovan e
Em derxistin ji gundê me
Agir berdan mala me
Dîsa nû kirin kulê me

Tirsim dayê ez ditirsim
Tirsim li xeribiye bimirim
Tirsim car din te nebînim
Herdu destên te ramus im

Tirsim dayê ez ditirsim
Li vir keseki ne nasim
Agir têkev mala romî
Ez ji gundê min dûr xistin


Ne oldu ana ne oldu ne oldu
Neden burdan hayat kalktı
Ne şen bir köyümüz vardı
Neden bugün hepsi harap oldu

Onlar barbar düşmanımızdır
Bizi köyümüzden çıkardılar
Evimizi ateşe verdiler
Yine tazelediler yaralarımızı

Korkuyorum anne, korkuyorum
Burda kimseleri tanımıyorum
Ateş düşsün zalimin evine
Beni köyümden uzaklaştırdı

Geride kalmış bastonlu ihtiyar bir kadın
Beli kambur, acımamıştır yıllar
Köy viranedir, kimse evde degil
O da tek basina caresiz kalmis

Onlar barbar düşmanımızdır
Bizi köyümüzden çıkardılar
Evimizi ateşe verdiler
Yine tazelediler yaralarımızı

Korkuyorum anne, korkuyorum
Gurbetlerde ölmekten korkuyorum
Seni bir daha görememekten korkuyorum
Her iki elinden öperim

Korkuyorum anne, korkuyorum
Burda kimseleri tanımıyorum
Ateş düşsün zalimin evine
Beni köyümden uzaklaştırdı