Hozan Diyar - Zeynebê

Zeynebe lê Zeynebê
Xwezka tu bermaliya mîn bî
Tirsim Beko yê ewan nehêlin
Xwedê ji emrê wan nehêle

Çavê min dî dilêm heband
Te xwîna min li xwe keland
Bejna zirav çavên bi kil
Wele te dilê min heland

Zeynebê lê Zeynebê
Xwezka tu bermaliya mîn bî
Tirsim Beko yê ewan nehêlin
Xwedê ji emrê wan nehêle

Zeyneba min çû ser kanî
Ez çûm pêşî go tu dîn î
Min ramûsanek jê sitand
Him fêdî kir him jî kenî

Zeynebê lê Zeynebê
Xwezka tu bermaliya mîn bî
Tirsim Beko yê ewan nehêlin
Xwedê ji emrê wan nehêle


Zeynebim hey Zeynebim
Keşke evimin kadını olsan
Korkarım Evanlarin Bekoya alacaklar
Allah onların ömrünü alsın

Gözlerim gördü, gönlüm taptı
Kanım sana kaynadı
İnce endam, sürmeli gözler
Vallahi sen gönlümü erittin

Zeynebim hey Zeynebim
Keşke evimin kadını olsan
Korkarım Evanlarin Bekoya alacaklar
Allah onların ömrünü alsın

Zeynebim çeşme başına gitti
Önünü kestim sen delisin dedi
Ondan bir öpücük aldım
Hem utandı hem de güldü

Zeynebim hey Zeynebim
Keşke evimin kadını olsan
Korkarım Evanlarin Bekoya alacaklar
Allah onların ömrünü alsın