Στο τηλέφωνο μιλούσα με ένα φίλο απ΄ τα παλιά
που με ρώταγε πως είμαι και αν περνάω καλά
αν εδώ που μένω κάνει άσχημο ή καλό καιρό
μα ούτε καν το `χω προσέξει μιας και συ δεν είσαι εδώ
Κάνει μοναξιά μακριά σου, κάνει μοναξιά
απ΄ την ώρα του αντίο που `παμε εμείς οι δύο,
Κάνει μοναξιά μακριά σου, μάτια μου γλυκά
και όσο λείπεις μακριά μου σβήνει η φλόγα στη καρδιά μου.
Στο τηλέφωνο με πήρε ένας φίλος απ΄ το χτες
και όταν ρώτησε τι κάνεις ένιωσα ενοχές
που δεν ήξερα για σένα έστω κάτι να του πω
και με μάτια δακρυσμένα έκλεισα το ακουστικό
Κάνει μοναξιά μακριά σου, κάνει μοναξιά
απ΄ την ώρα του αντίο που `παμε εμείς οι δύο,
Κάνει μοναξιά μακριά σου, μάτια μου γλυκά
και όσο λείπεις μακριά μου σβήνει η φλόγα στη καρδιά μου.
Κάνει μοναξιά μακριά σου, κάνει μοναξιά
απ΄ την ώρα του αντίο που `παμε εμείς οι δύο,
Κάνει μοναξιά μακριά σου, μάτια μου γλυκά
και όσο λείπεις μακριά μου σβήνει η φλόγα στη καρδιά μου.
Yalnızlık Var
Eski bir arkadaşla konuşuyordum telefonda
Nasıl olduğumu, ne yaptığımı sordu bana
Buralarda havanın iyi mi kötü mü olduğunu
Ama bana fark etmiyor nasıl olduğu sen burada yokken
Yalnızlık var senden uzakta, yalnızlık var
İkimizin söylediği veda sözcüklerinden beri
Yalnızlık var senden uzakta, iki gözüm
Seni ne kadar özlesem de, kalbimdeki ateş sönüyor
Eski bir arkadaş telefon açtı bana
Nasılsın diye sorduğunda, suçluluk hissettim
Bilmiyordum çünkü ona ne söyleyeceğimi seninle ilgili
Ve yaşlı gözlerle kapattım telefonu
Yalnızlık var senden uzakta, yalnızlık var
İkimizin söylediği veda sözcüklerinden beri
Yalnızlık var senden uzakta, iki gözüm
Seni ne kadar özlesem de, kalbimdeki ateş sönüyor
Yalnızlık var senden uzakta, yalnızlık var
İkimizin söylediği veda sözcüklerinden beri
Yalnızlık var senden uzakta, iki gözüm
Seni ne kadar özlesem de, kalbimdeki ateş sönüyor