Jeff Buckley - So Real

Love, let me sleep tonight on you couch
Aşkım, izin ver senin kanepende uyumama
and remember the smell of the fabric
of your simple city dress
Ve senin basit gündelik elbisenin kokusunu hatırlamama

oh... that was so real
Oh... bu öyle gerçekti ki

we walked around til the moon got full like a plate
Dolaştık etrafta taki ay tabak gibi dolunay oluncaya kadar
the wind blew an invocation and i fell asleep at the gate
Rüzgar bir zikir üfürdü ve kapıda uyuyakaldım
and i never stepped on the cracks 'cause i thought i'd hurt my mother
Asla basmadım aralıklara çünkü annemi üzeceğimi düşündüm
and i couldn't awake from the nightmare that sucked me in and pulled me under Beni içine emip altına çeken kabusdan uyanamadım
pulled me under
altına çeken

oh... that was so real
Oh..bu öyle gerçekti ki

i love you, but i'm afraid to love you
Seviyorum seni, ama korkuyorum sevmekten seni
i love you, but i'm afraid to love you
Seviyorum seni, ama korkuyorum sevmekten seni
i'm afraid. . .
Korkuyorum...

oh... that was so real
Oh öyle gerçekti ki...