John Hiatt - The Moon

I am the west wind.
I am the sea gull.
I dance on the waves,
As they break on the shore line.

The moon is my sorrow.
The moon is my lantern.
I search for you so long,
These dark lonely beaches.

Oh where can you be?
This restless sea,
These empty nights,
Have swallowed me.

Look for something
Softer illusions
Soothe these vicious schemes.
There is the old one,
The wise one, the gold one.

I am the hunger,
The ache of the fiction,
And nestles in bones,
That he left for the vultures.

Death is my secret,
A child my illusion,
And life is the suffering,
That brings men to (something?).

Oh, where can you be?
This raging age,
This rotting life,
Is misery.

Lost in your body,
Cave of you screaming,
Longing to be free.
Then you have broken,
The spine of your madness,
Come over here to me.





Ben batı rüzgarıyım
Ben deniz martısıyım
Dalgalarda dans ediyorum
Kıyı çizgilerinde kırılmaları gibi

Ay benim üzüntüm
Ay benim fenerim
Uzun süre seni aradım
Bu yalnız karanlık sahillerde

Oh nerede olabilirsin?
Bu huzursuz deniz,
Bu boş geceler,
Beni yuttu.

Bir şeye bakıyorum
Yumuşak illüzyonlar
Bu kısır düzenleri yatıştırıyor.
Burada yaşlı bir tane var,
Bir şarap, altın olanından.

Ben özlemim,
Kurguların açlığına,
Ve kemikte muhafaza edilmiş,
Onun kbabalar için sakladıkları.

Ölüm benim sırrım,
Çocuk illüzyonum,
Ve hayat acıtıyor,
Ve bu erkekleri (bir şeye?) veriyor.

Oh, nerede olabilirsin?
Bu azgın çağ,
Bu çürüyen hayat,
Bir sefalet.

Vücudunda kayıp,
Çığlıklarının mağarası,
Özgür olmaya hasret.
Kırıldığında,
Deliliğinin dikenleri,
Buraya benim için geliyor.