Juliane Werding - Stimmen Im Wind Flaman

Zwarte vogels, rode hemel
Een vrouw aan het strand
ruikt aan bloemen, maar haar hand is leeg
Zij ziet hoe een schip in de storm vergaat
ZIj hoort mensen schreeuwen
Zij is niet verlaten, slechts alleen.

[Refrein:]
Stemmen in de wind
Die haar roepen wanneer de avond valt
Wees niet bedroefd, Suzanne!
Alles begint pas
Stemmen in de wind
die zo teder en liefdevol zijn
Wees niet bedroefd, Suzanne!
Alles begint pas

Een glimlach in verschrikte ogen
Verblind door het licht
Tranen als van ijs verbranden haar gezicht
Paartjes op vergeelde ingebeelde foto's
Mensen die van elkaar houden
sterven nooit.

[Refrein:]

En de man met wie zij praat
blijft onzichtbaar
Mensen die van elkaar houden
zijn elkaar te na.

[Refrein:]

Wat in diepe zeeën rust
Zal eens terugkeren,
Jouw moeilijke tijd is spoedig voorbij

[Refrein:]


Kara kuşlar kızıl gök
Denizde bir kadın
Çiçekleri kokluyor ama eli boş
Bir geminin fırtınada battığını görüyor
İnsanların bağırdığını duyuyor
terk edilmemiş. sadece yalnız

(Nakarat)
Rüzgarda sesler
Akşam başladığında onu çağıran
Üzülme Suzanne!
Her şey yeni başlıyor
Rüzgarda sesler
Öyle sevecen öyle sevgi dolu
Üzülme Suzanne!
Her şey yeni başlıyor

Korkulu gözlerde bir gülümseme
Işıktan kör olmuş
Buz gibi gözyaşları onun yüzünü yakıyor
Anıların sararmış fotolarında çiftler
Birbirini seven insanlar
asla ölmezler

(Nakarat)

Ve onun konuştuğu adam
Görülmez oluyor
Birbirini seven insanlar
birbirine yakındır

(Nakarat)

Derin denizlerde duran şeyler
Elbette dönecekler bir gün
Zor zamanların yakında geçecek

(Nakarat)