Una canción me recuerda
Aquel ayer
Cuando se marchó en silencio
Un atardecer
Se fue con su canto triste a
Otro lugar
Dejó como compañera
Mi soledad
Una paloma blanca me canta
Al alba
Viejas melancolias, cosas
Del alma
Llegan con el silencio de
La mañana
Y cuando salgo a verla, vuela
A su casa
Donde va que mi voz
Ya no quiere escuchar
Donde va que mi vida
Se apaga
Si junto a mi no esta
Si quisiera volver
Yo la iria a esperar
Cada dia cada madrugada
Para quererla más
Beyaz Güvercin
Bu şarkı bana,
Dünü hatırlatıyor.
Sessizce yürüyüp gittiğin zamanı.
Bir gece vakti.
Hüzünlü şarkısını da alıp,
Başka bir yere gitti.
Bana ortak olarak kalan tek şey ise,
Yalnızlığım.
Bir güvercin bana şarkı söylüyor,
Gün doğumunda.
Eski melankoliler,
Ruh meseleleri.
Gelir,
Sabah sessizliğiyle.
Ve onu görmek için dışarı çıktığımda ise,
Eve doğru uçar.
Sesim nereye gider,
Onu dinlemek istemediğinde?
Hayatım nereye gidiyor;
Sönük hayatım.
Nereye gidiyor?
Eğer yanında o olmazsa,
Eğer geri dönmek isterse,
Onu bekleyeceğim.
Her gün her gece,
Daha çok sevmek için.