Kamoliddin Rahimov - Getsam

Namangondin ketar bo‘lsam, meni yo‘qlar kishim bormu?
G‘ariblik shahrida o‘lsam, meni yo‘qlar kishim bormu?

Qani qavmu qarindoshim, bu yo‘lda bo‘lsa yo‘ldoshim,
Ko‘zimdin oqizib yoshim, meni yo‘qlar kishim bormu?

Muhabbat sharbatin ichtim, qazondek qaynabon toshtim,
Bu foniy dunyodin kechtim, meni yo‘qlar kishim bormu?

Tushubdur boshima savdo, ramuzu ishqdin g‘avg‘o,
O‘ziga ayladi shaydo, meni yo‘qlar kishim bormu?

Turarga toqatim yo‘qtur, yurarga holatim yo‘qtur,
Yurakda ishq o‘ti cho‘qtur, meni yo‘qlar kishim bormu?

Qarorim yo‘q turay desam, Namangonda yuray desam,
Jahonni sayr etib kezsam, meni yo‘qlar kishim bormu?

Bu miskin zor Mashrabni kishi holini bilmaydur,
Bu yerdin bosh olib ketsam, meni yo‘qlar kishim bormu?



Nemangan'dan gider olsam, beni yoklar kişim var mı? *
Gariplik şehrinde ölsem, beni yoklar kişim var mı?

Hani kavm-i karındaşım, bu yolda olsa yoldaşım,
Gözümden akıtıp yaşım, beni yoklar kişim var mı?

Muhabbet şerbetin(i) içtim, kazan gibi kaynayıp taştım,
Bu fani dünyadan geçtim, beni yoklar kişim var mı?

Düşmüştür başıma sevda, rumuzu aşk ile kavga,
Özüne eyledi şeyda, beni yoklar kişim var mı?

Durmaya takatim yoktur, yürümeye haletim yoktur,
Yürekte aşk odu çoktur, beni yoklar kişim var mı?

Huzurum yok durayım desem, Nemangan'da yaşayayım desem,
Cihanı seyredip gezsem, beni yoklar kişim var mı?

Bu miskin zar Meşreb'in halini kimse bilmez, (?)
Bu yerden başımı alıp gitsem, beni yoklar kişim var mı?