Katatonia - Gateways Of Bereavement

I stand as I cry
Mourning in the silent rain
Death will light my burden
Endless is my sorrow
Gateways so dark
All these years of dying

Ağlarken ayakta duruyorum
Suskun yağmurdaki matemde
Ölüm yükümü yakacak
Sonsuzluk benim kederim
Geçitler çok karanlık
Tüm bu ölüm yaşlarında

Gone are dreams of velvet voices
I am you, we were one
Vast are fields I walk
Where sorrow never dies
The sky unities with the blackened rain
Summon with my tears
Now descend on winter wings
My withering soul.

Giden kadife seslerin hayalleri
Ben senim, biz birdik
Asla kederin bitmediği
Yürüdüğüm bu engin alanlarda
Gökyüzü isli yağmurla birleşiyor
Gözyaşlarım ile çağırıyor
Şimdi kışın kanatlarına iniyor
Benim solan ruhum

Let me die.
Gateways of bereavement
A temple of guilt
Falling deep
Embraced in grief
My withering soul
Let me die
Bırak öleyim
Kayıp geçitler
Günahkarların mabedi
Derine düşüyor
Kederle kucaklaştı
Benim solan ruhum
Bırak öleyim

Farewell life and all I died for
Now my time is over on earth
Another journey has begun
Alone I died, not praying for mercy
Nor praying for salvation
A lonely journey in a darkened dream
Time has come to spread my wings

Elveda hayat ve uğruna öldüğüm her şey
Şu an benim dünyadaki sürem bitti
Bir başka yolculuk başladı
Yalnız öldüm, ne merhamet için ne de kurtuluş için dua ettim
Karanlık bir rüyada yalnız bir yolculuk
Zaman kanatlarımı açmak için geldi

Slow
Descending from a silent sky
Death comes to take me away
And from the gateways you hear me
Cry
I love you

Yavaş
Sessiz bir gökten iniş
Ölüm beni almaya geliyor
Ve beni duyduğun geçitlerden
Haykırış
Seni seviyorum

Çeviri: Teymiye Oyanık