When rainy nights are soft with tears,
Yağmurlu geceler gözyaşları ile sulandığı
And Autumn leaves are falling,
Ve sonbahar yaprakları dökülüldüğü zaman
I hear his voice on tumbling waves
Dönen dalgalar halinde onun sesini duyarım
And no one there to hold me.
Ve beni tutacak kimse yok orada
At evening's fall he watched me walk.
Akşam çökerken,beni yürürken izledi
His heart was mine.
Kalbi benimdi
But my love was young,
Aşkım gençti&tazeydi
and felt the world was not cruel, but kind.
Ve dünyanın zalim değil merhametli olduğunu hissetti
Where Lagan's light fell on the hour,
Saat başında,Lagan Nehri'nin ışığı düştüğü zaman
I saw him far below me—
Uzakta,benden aşağıda onu gördüm
Just as the morning calmed the storm
sabahın fırtınayı yatıştırdığı anda
With no one there to hold him.
Orada onu tutacak kimse olmadan
My loves have come, my loves have gone,
Aşklarım geldi,aşklarım geçti
And nothing's left to warn me,
Ve beni uyarmak için hiçbir şey kalmadı
Save for a voice on the traveling wind,
Yol alan rüzgarın üzerindeki bir sesten
And a glimpse of a face at morning.
Ve sabahleyin yüzünün bir anlık bakışından başka