Kazakh Folk - Аuılım Anіm

Қайда жүрсем, туған жерім,
Сен есімнен шығармысың!
Жастық дәурен құрған жерім,
Аз ғой саған мың алғысым!

Ғашық едім қыр гүліңе,
Қызық-тойым сенде өтеді.
Сенде өткізген бір күніме,
Дүниеде не жетеді!

Сүйем таныс жолдарыңды,
Саған бастап әкелетін.
Сүйем жасыл талдарыңды,
Жанға ләззат әперетін.

Сүйем айна көлдеріңді,
Мөлдіреумен қарайтұғын.
Сүйем белес-белдеріңді,
Таң сәулесі тарайтұғын.

Саған жырдан - сый арнағам,
Қиял құсын қуған жерім.
Туған жерін сүйе алмаған,
Сүйе алар ма туған елін!

Ауылымнан аттанарда,
Алтын аймақ ән салады.
Жол тынымсыз тартқан алға,
Жүрегімді нұр шалады.


Kayda (nerede) yürüsem doğan yerim
Sen usumdan (aklımdan) çıkarmısın!
Yaşlık (dençlik) devrem kurulan yerim
Az ki sana bin algısın (minnet)

Aşık idim kır gülüŋe
Kızık (şen) toyum (düğünüm) sende öttü (geçti)
Sende geçen bir günüme
Dünyada ne yetti!

Seve[ri]m tanış (tanıdık) yollarıŋı
Saŋa başlayıp getiren (beni sana getiren)
Seve[ri]m yeşil dallarıŋı
Cana lezzet aparan (götüren)

Seve[ri]m ayna gölleriŋi
Möldür (duru) ben karadığım (baktığım)
Seve[rim] beles belleriŋi (dere-tepeleriŋi)
Tan (sabah) savlesi (ışığı) taradığın (yaydığın)

Saŋa yırdan (şarkı) sıy arnayam (derleyen)
Hayal kuşun kuğan (uçan) yerim
Doğan yerini sevemeyen
Sevebilir mi? doğan elin (halkını)

Avılımdan (köyümden) atınırda (çıkarken)
Altın oymak eŋ (şarkı) saldı
Yol tınımsız tartan ala (bu sessiz yolda)
Yüreğime nur saldı