Keaton Henson - The Pugilist

Boksör

Herşeyi mahvettiğim için özür dilerim
Asla affetmeyeceğim kendimi
Aşkın bana hala yaşadığımı hatırlatması için ihtiyacım olan o umutsuz ışık sanki
Ve hala ihtiyacım var ona
Beni kanla ve yumuşak dikişlerle yeniden biraraya getirdin
Nefes aldığımın kanıtısın sen
Hala sevilmeye ve bana şöyle fısıldadığını duymaya ihtiyacım var

"Sen yeterlisin"
"Yeterlisin"
"Yeterlisin"

Sadece kendi hakkında konuşan bir yazarım ben
Kendimi günah işlemek için seviyorum
Uzak dur benden
Hayatıma girmek için bir yol bulma
Umrumda olan tek şey sanat ve kariyer
Ölümden dünyada kendimden bir parça bırakmaya çalışacak kadar korkuyorum
Yapayalnızım
O kadar yalnızım ki sevilmeye ve birinin bana değerli olduğumu söylemesine ihtiyacım var

Bırak var olalım, sadece var olalım

Bu hepimizin ihtiyacı olan şey değil mi
İhtiyacımız olan
İhtiyacımız olması gereken

Ama doğru olan şu ki;
Bana yaşadığım tüm bu güzel hayata layık olduğumu söylemene ihtiyacım var
Yatağıma her girdiğimde beni karşılayan sessizlikten bıktım
Ve kan ter içinde uyanmaktan da
Ama herşeye rağmen bir sanatçıyım ben
Hala söylenecek şarkılar var içimde
Ama korkuyorum
Unutmandan ölümüne korkuyorum
Unutma
Unutma beni

Sanırım bu, bu zaman kadar yazdığım en dürüst şey
Madem öyle,
O zaman affına sığınarak yine söyleyeceğim
Unutma
Unutma beni

Beni unutma...

Unutma
Unutma
Unutma

Hala yine de sanat var içimde



Oh I'm sorry I broke it
Never forgive me
Your love is the hopeless Light that I need
To remind me I'm living
And that I still need it
You pulled me together
With blood and soft stitches
You're proof that I'm breathing
And that I still need
To be loved and to hear you
Whisper to me

You're enough
You're enough
You're enough

Well I'm a self-centered writer
Loving myself to sin
Stay away from me
Don't find a way to get in
I care only for art and career
So scared of death that I try to leave part of me here
I am lonely
Lonely in the fact that I need to be loved
And told I am deserving

We let us be, just to be

Isn't that all we should need
We need
We should need

But the truth is I need you
To tell me I'm worthy
Of all this great living
That I've been doing
And I'm sick of the silence
Greets me when I go to bed
And the waking in a cold sweat
After all I'm an artist
And I've still got songs in me yet
And I'm frightened
Frightened to death you'll forget
Don't forget
Don't forget me

I guess that's the most
Honest thing I've written yet
So here goes
Forgive me I'll sing it again
Don't forget
Don't forget me

Don't forget me...

Don't forget
Don't forget
Don't forget

I still have art in me yet