[Couplet 1]
Libre comme le vent
J'ai mis les voiles
Oui, j'ai tué l'impossible
Il suffit de l'étoile
Vie de déboires j'ai fui
Au large je lâche ma rage
Et mes larmes j'essuie
Je suis et file
Quand les signes le décident
Je m'incline à la Vie
Même mes flips se résignent
Sur la route vers l'inconnu
J'écris mon récit
Terre promise, Mon exil
Loin de ce que le monde exhibe
Fille du vent, de l'énigme
Libre mais digne
Je me délivre, éternelle pèlerine
Digne ennemie de la routine
La tête pleine de rimes
A l'heure où leur monde s'engloutit
Sanglotant je suis partie
Là où le soleil a le sourire
En quête de ce dont juste l'âme a le souvenir
Liberté mon fou-rire
Elle dicte ma voix
Je combat l'inertie
Appelle-moi, appelle-moi...
[Verse 1]
Rüzgar gibi özgürüm
Gezmek için yollardayım
Evet, imkansızı başardım
Burda, ben yıldızın kızıyım
Kaçtığım şeyse hayatın zorlukları
Öfkemi çok uzaklarda bıraktım
ve göz yaşlarımı sildim
İşaretlerin gösterdiği gibi yollara düştüm
Hayata minnet ediyorum,
polis istifalarına rağmen
Yollardayım, bilinmeyene doğru
Kendi hikayemi yazıyorum
Vadedilmiş topraklar, benim sürgünüm
Dünyanın gösterdiklerinden çok uzaktayım
Rüzgarın kızıyım, muammanın kızı
Özgür ama haysiyetli
Kendimi özgür kıldım, ebediyetin yolcusuyum
Rutinin yiğit bir düşmanıyım
Onlar kendi dünyalarında kayboluyorken benim kafamda hep rhyme dolu
Hıçkırıkları güneşin gülümsediği yere ulaşmak için bıraktım
Ruhun hatırlattığı şeyin arayışındayım
yani özgürlüğü, kıkırdayıp duruyorum
Benim yolumu dikte etmeye çalışsalar da,
tembellik ile savaşıyorum
[Refrain]
Fille du vent
Parce que je combat l'inertie
La routine je fuis
Appelle-moi, Appelle-moi
Fille du Vent
Parce que la Vie est mouvement
Leur système n'est qu'un sable mouvant
Appelle-moi
Fille du Vent
Parce que je suis née
Pour vivre entre les mailles de vos filets
Appelle-moi, Appelle-moi
Fille du vent
Parce que la routine endommage
Parce que la Vie est mouvement
Et que je veux lui rendre hommage
[Nakarat]
Bana, bana
Rüzgarın Kızı diyin
Çünkü tembellik ile savaşıyorum ve
rutinden kaçıyorum
Bana, bana
Rüzgarın Kızı diyin
Çünkü hayat hareketin kendisidir
Onların sistemiyse çıkmazdan başka bişi değil
Bana
Rüzgarın Kızı diyin
Çünkü ben ağlardan kurtulmak için doğdum
Bana, bana
Rüzgarın Kızı diyin
Çünkü rutin hasar verir
Çünkü hayat hareketin ta kendisidir ve bunu onurlandırmalıyım
[Couplet 2]
J'avance, entre les hauts et les bas
Je rebondis, quand le sol s'écroule sous mes pas
J'ai grandi sous l'étoile
En crise, croire en qui ?
Monde glacial, froide banquise
Peut-être instable
Bah tant pis
En Vie tant que l'aventure m'appelle
C'est en marchant sur la terre
Que je guéris de ma peine
Élan de folie aux yeux de l'autre
Je tourne autour du soleil
Libre comme l'air et le sourire aux lèvres
De train en train, je suis partie par la fenêtre
Pour être libre j'ai morflé
Car j'avais pas l'âge de l'être
Alors nique ta morale
Peut-être vis à l'occase
Una vida loca
Ma vie un hymne à l'audace
Tous à nos places ? Jamais !
La terre est mon pays
Pèlerinage ou périple
Être libre ou périr
Comme un filet d'eau pure
Sur mes plaies si brûlantes
Connectée au présent
Appelle-moi, appelle-moi...
[Verse 2]
İniş çıkışlar olsa da,
süreki ileriye gidiyorum
Ayaklarımın altındaki taban parçalanırsa, zıplarım
Buhrandaki yıldızın altında büyüdüm, kime inanmalı?
Dünya dondurucu, yerler buz kaplı
ve belki de kararsız? Bu çok kötü!
Macera beni çağırdığı sürece, hayattayım
Üzüntümü iyileştiren dünya üzerindeki maceralardan bahsediyorum
Diğerlerinin gözlerinde cinnetin momentumu varken,
bense güneş etrafında dolaşıyorum
Hava gibi serbestim, yüzümde bi tebessüm
Trenden trene geçip, pencerelerden atlıyorum
Özgür olmak için, her şeye katlandım çünkü özgür olmak için henüz büyük değildim(!)
Yani, ahlakınızı sikiyim
Belki hayatım bazen fazla çılgınlaşıyor evet
Benim hayatım, cesaretin milli marşı
Kendi mekanızımızda duruyoruz öyleyse? Asla!
Dünya benim ülkem,
Hac ya da özgürlük yolculuğu hatta belki ölüm
Tıpkı saf suyun yanan yaralarıma damlaması gibi
Gelecekle bağlantılıyız
[Refrain]
[Couplet 3]
Je suis bien qu'en mouvement
Me retrouvant sans mes tourments
En l'ouvrant je cherche Dieu
Loin des masses et des couvents
J'ai souvent pensé à tout plaquer
Pour vivre mon esprit pleinement
Tellement le monde moderne est éprouvant
Mais ma mission est ici
Alors je pars et revient
Comme quoi mon chemin n'partait de rien
Mes pas viennent de loin
Et n'ont pas fini de marcher
Jusqu'au lever du jour
Ou quand la mort viendra me chercher
J'partirais
Aussi libre que quand j'suis arrivée
Entre les marées
La vie m'a appris à naviguer
D'expérience en expérience
Comme une lame à limer
J'polis ma pierre
Jusqu'à voir mes propres Soleils s'aligner
Fille du Vent
J'ai jamais oublié qu'on était tous frères
Qu'on ne souille pas le soleil avec d'la poussière
Cœur ouvert
Je retrouve mes ailes
M'en veux pas si le système je déserte
Appelle-moi...
[Verse 3]
Sadece sancılarımın olmadığı kendimi bulduğum anlarda iyi hissediyorum
Kendimi ifade edip, Tanrı'ya bakındığım,
kalabalıktan ve Manastırlardan uzak anlarda
Sık sık sahip olduğum her şeyden kurtulmayı düşünüyorum,
özgürlüğe ulaşabilmek için
Çünkü modern dünya fazlasıyla yorucu
Ama, burda bir görevim var
Bundan bir süre uzaklaşıp sonra geri dönüyorum
Buraya kadar da hiçten geldim zaten,
adım atmaya çok uzaklardan başladım
ve gün ağarana dek de yürümeyi bitirmicem,
ya da ölüm beni alana kadar
Bu dünyadan gidişim de
geldiğim günkü kadar özgür olacak
Hayat bana gelgitlerin arasında denizde yol almayı öğretti
Deneyimden deneyime koştum,
tıpkı bir dosyayı kesen bıçak gibi
Kendi taşımı parlattım,
ta ki taşlarımın hizaya dizildiğini görene kadar
Rüzgarın Kızıyım,
ve hepimizin kardeş olduğunu da asla unutmam
Hiçbir kum tanesi güneşi kirletemez
Kalbim açık, kanatlarımı yeniden kazandım
Sistemi yüz üstü mü bıraktım? E kusuruma bakmayın artık!
[Refrain]
Fille du Vent
Appelle-moi, Appelle-moi
Fille du Vent
Appelle-moi
Fille du Vent
Appelle-moi, Appelle-moi
Fille du Vent...
Rüzgarın Kızı
Bana, bana
Rüzgarın Kızı diyin
Bana
Rüzgarın Kızı diyin
Bana, bana
Rüzgarın Kızı diyin...