Couplet 1:
J'ai toujours tout fait à ma sauce, j'ai pas écouté les médisants
J'ai quitté tôt les bancs de l'école qui me trouvait trop épuisante
J'ai renié mon auréole quand mes plaies étaient trop vivantes
Entre les murs d'une cellule glauque ou sur le dos d'une étoile filante
Je suis partie loin de chez moi, où m'a t-on emmenée de force ?
J'ai traversé mes peurs une à une de mon zèle de gosse
J'ai soulevé des montagnes, même sous le ricanement de l'autre
J'ai connu l'infernal et puis le rayonnement de l'Aube
J'ai voulu comprendre qui avait décrété que ce monde pourri serait ainsi
Qu'on ne pourrait jamais rien y changer sans s'faire fracasser par ceux qui portaient l'insigne
J'ai écrit des millier de rimes
Que j'ai sorties en m'écorchant les tripes
Gardez vos cases et vos titres !
Sauvage parmi les sauvages qui nagent en regardant l'éclipse
Sans bouée de sauvetage j'nage
Dans l'immensité de la life.
Pente sèche ou sommet, sache que j'oublie pas d'où sont nées mes balafres
Si j'suis pas là c'est que je me ballade
Feuilles et stylos sur le champs de bataille
Fuck les mythos et leurs plans de bâtards
Moi aussi Babylone m'a rendu malade.
Refrain :
J'ai osé regarder mes torts (j'ai regardé mes torts)
Oui j'ai traversé des déserts (et j'ai suivie l'Étoile)
J'ai osé défier l'époque (j'ai défié l'époque)
Et j'ai osé croire en mes rêves (sinon qui le fera pour moi ?)
Quand tous veulent te faire rentrer dans les normes
(on ne rentre pas dans les normes !)
Parce qu'ils ont inventé les règles (j'ai pronné l'insoumission)
J'ai osé refuser les ordres (j'ai refusé les ordres)
Et j'ai osé croire en moi-même (chacun sa route et sa mission)
Couplet 2 :
J'ai toujours été autonome, j'ai attendu après personne
J'trouvais la vie monotone, j'voulais pas connaître que la même zone
J'ai osé marcher sur le globe et dévier les codes
Pour dévisser les portes, avec ma plume j'ai défié l'époque
J'ai du affronter mes flippes, mettre à l'épreuve ma foi
J'ai du me sortir de la merde en rêvant de faire entendre ma voix
Y a ceux qui prétendaient savoir, qui me prédisaient le placard
P'tite fraudeuse au bout du monde presque reconnue à chaque gare
Donc j'démarre à fond, passe à l'action
Bout de quai, en bouquet fausses déclarations
Émanation de choses irréelles (Bam !) arrive et sors comme une déflagration
Jeune vagabonde qui, quand la masse abonde, fuit, amie de chaque bastion
En couleur j'écris à la bombe, mes rêves sur les murs gris de la nation
Par effraction, j'suis rentrée dans le rap
J'prends ce que la Vie me donnera
J'grandis chaque seconde et chaque seconde j'fais un doigt à vos codes barres
On m'a dit "laisse tomber c'est trop tard", mais j'ai foncé
Sourcils froncés, jeune effrontée au front
J'ai osé défié l'empire, maaan !
[Refrain]
Couplet 3 :
Si j'les avais écoutés, je serais devenu l'ombre de moi-même
Le cœur lourd, l'Âme étouffée, j'avais aucune chance mais je l'ai prise quand même
Je serais devenu aigris par le manque d'audace de ma vie
A regarder les trains qui passent, les pieds cimentés sur le parvis
J'aurais fini par rouiller, dans la routine et sa démence
A ne faire que le tour du quartier, comme si tout était vide de sens
Alors j'ai sauté dans le vide, saut de l'Ange, dans le vide j'me lance
Et puis j'ai osé penser seule, et j'ai osé dire ce que je pense !
J'ai osé pousser les limites, déplacer les montagnes
Braver les interdits, à suivre les battements de mon âme
J'ai osé conjurer le sort et les schémas de longue date
Quitte à choquer ceux qui disent que ton passé te condamne.
Try to align
Türkçe
Cüret Ettim
Verse 1:
İşleri hep kendi yolumla yaptım, hakkımda kötü konuşanları dinlemedim
Beni erkenden çukura sokan tüm okulları bıraktım
Yaralarım öyle diriydi ki kendi ışığımı inkar ettim
Kötü bi hücrenin duvarları arasında ya da bir şahabın ardında
Evden oldukça uzaklaştım, zorla nereye götürüldüm?
Yaramaz şevkimin de yardımıyla tüm korkularımın üzerine gittim
Bi başkası benimle dalga geçtiğinde bile ben, dağları aştım
Cehennemi gördüm, ve ardından şafağın aydınlığını
Bu berbat dünyanın kurallarını kimin koyduğunu anlamak istedim
Ve bu rütbeli adamlar tarafından zapt edilmeden dünyayı değiştirme şansımız dahi olmayacak
İçimde havlayan binlerce rhyme'ı yazarak dışarı çıkardım
İşleriniz ve unvanlarınız sizin olsun! Vahşi, diğer vahşilerin arasında yüzerek güneş tutulmasını izliyor
Can yeleğim olmadan da yüzebilirim bu uçsuz bucaksız hayat okyanusunda
Düşerim yahut kalkarım, ama şunu bilin ki yaralarımın nerden geldiğini asla unutmayacağım
Eğer ortalarda yoksam, geziyorum demektir
Yığınla sayfa ve kalemlerle birlikte savaş alanındayımdır
Tüm palavracıları ve edepsiz yalanlarını sikiyim
Babil beni de çıldırttı
Nakarat :
Hatalarıma bakmaya cüret ettim (hatalarıma baktım)
Evet, çölleri aştım (ve Yıldız'ı takip ettim)
Zamana karşı koymaya cüret ettim (Zamana karşı koydum)
Ve rüyalarıma inanmaya cüret ettim (bunu ben yapmiyim de kim yapsın?)
Herkes senin hizaya girmeni istiyor
(hizada yürüyemezsin!)
Çünkü tüm kuralları onlar uydurdu (İtaatsizliği savundum)
Emirleri yok saymaya cüret ettim (emirleri yok saydım)
Ve kendime inanmaya cüret ettim (herkesin kendi yolu, kendi görevi var)
Verse 2 :
Ben hep bağımsızdım, hiç kimseyi beklemedim
Hayatın monoton olduğunu düşündüm, hep aynı yerde çakılı kalmak istemedim
Tüm dünyayı dolaşmaya ve tabuları yıkmaya cüret ettim
Kapıların vidalarını söktüm, sözlerimle zamana karşı koydum
İnancımı sınamak için, korkularımla yüzleşmeliydim
Kendimi bu boktan kurtarmalıydım, hep sesimi bir gün duyacaklarını hayal ettim
Biliyormuş gibi yapanlar var, benim sonumun hapis olduğunu gördüğünü söyleyenler
Küçük kaçakçı dünyanın bir diğer ucunda, nerdeyse her tren istasyonunda tanınan
Ben de tam gaz devam ettim
Yolun sonuna kadar, bi demet yanlış tebligat beni yıldıramaz
Gerçek olmayan şeylerin emanasyonu ise (Bum!), şiddetli bir patlama gibi gelip geçer
Genç aylak halk kalabalıklaştıkça gözden kayboluyor, ve o tüm kalelerin dostu
Renkli rüyalarımı, bu ulusun gri duvarlarına spreyliyorum
Tam bitti derken rap oyununa dahil oldum,
Hayat bana ne verirse kabulüm
Her saniye olgunlaştım, ve her saniye o barkodlarınıza orta parmağımı kaldırdım
Bana hep "Vazgeç, artık çok geç" dediler ama yılmadım
Kaşlarımı çattım, cüretkar genç en ön cephede!
İmparatorluğa karşı koymaya cüret ettim, adamım!
[Nakarat]
Verse 3 :
Onları mı dinlemeliydim, kendimin gölgesi oldum resmen
Kalbim oldukça ağırdı, ruhum beni bunaltıyordu, başka şansım yoktu ama yine de yaptım
Hayatımda cesaret olmasaydı beni de hayata küstürebilirlerdi
Trenlerin geçişini izliyorum, iki ayağımda meydana basmaya devam ediyor
Rutin ve rutinin cinnetinden dolayı paslanabilirdim
Tabi mahallemin dışında da dolaşmasaydım, sanki her şey hükümsüzdü
Ben de hiçliğin ortasına atladım, yüzerek boşluğa doğru daldım
Ve sonra kendimi düşünmeye cüret ettim, içimden ne düşünüyorsam bağırarak söylemeye!
Limitleri zorlamaya, dağları aşmaya cüret ettim
Yasaklı olana cesaret ettim ve ruhumun peşinden gittim
Bunu yapmam geçmişinin peşini bırakmayacağını düşünenleri gücendiriyor olsa bile,
lanetleri ve düzeni def etmeye uzun zaman önce cüret ettim