Kutadgu Bilig - Tengri Azze ve Celle Ögdisin Ayur

bayat atı birle sözüg başladım
törütgen égidgen keçürgen idim



üküş ögdi birle tümen miñ senâ
uğan bir bayatka añar yok fenâ

yağız yér yaşıl kök kün ay birle tün
törütti halâyık öd üdlek bu kün

tiledi törütti bu bolmış kamuğ
bir ök bol tédi boldı kolmış kamuğ

kamuğ barça muñluğ törütülmişi
muñı yok idi bir añar yok éşi

ay erklig uğan mengü muñsuz bayat
yaramaz seniñdin adınka bu at

uluğluk saña ol bedüklük saña
seniñdin adın yok saña tuş tenge

aya bér birikmez saña bir adın
kamuğ aşnuda sen sen öñdün kédin

sakışka katılmaz seniñ birlikiñ
tüzü neñke yetti bu erkliglikiñ

séziksiz bir ök sen ay mengü eçü
katılmaz karılmaz sakışka seçü

ay iç taş biligli ay hakku'l-yakîn
közümde yırak sen köñülke yakın

barıñ belgülüg sen kün ay teg yaruk
neteglikke yetgü köñül ögde yok

ne ersedin ermez seniñ birlikiñ
ne erselerig sen törüttiñ seniñ

kamuğ sen törüttüñ ne erselerig
yokadur ne erse sen ök sen tirig

törütgen barıña törütmiş tanuk
törümiş iki bir tanukı anuk

anıñ okşağı yok azu meñzegi
neteglikke yetmez halâyık ögi

yorımaz ne yatmaz udımaz oduğ
ne meñzeg ne yañzağ kötürmez boduğ

kédin öñdün ermez ne soldın oñun
ne astın ne üstün ne otru orun

orun ol törütti orun yok añar
anıñsız orun yok bütün bol muñar

ay sırka yakın ay köñülke ediz
tanuk ol saña barça sûret bediz

törüttüñ tümen miñ bu sansız tirig
yazı tağ teñiz kötki oprı yirig

yaşıl kök bezediñ tümen yulduzun
kara tün yaruttuñ yaruk kündüzün

uçuğlı yorığlı tınığlı neçe
tirilgü seniñdin bulup yér içe

ediz ‘arşta altın serâka tegi
tüzü barça muñluğ saña ay idi

ayâ birke bütmiş tiliñ birle ög
köñül bütti şeksiz amul tutğıl ög

neteglikke kirme küdezgil köñül
barıña bütün bolğıl amrul amul

kalı kançaka kirme tutğıl özüñ
kalı kançasız bil uzatma sözüñ

ay muñsuz idim sen bu muñluğ kuluğ
suyurkap keçürgil yazukın kamuğ

sañar ok sığındım umınçım saña
muñadmış yérimde elig tut maña

sewüg sawçı birle kopurğıl méni
elig tuttaçı kıl könilik küni

tüzü tört éşiñe tümen miñ selâm
tegürgil kesüksüz tutaşı ulam

uluğ künde körkit olarnıñ yüzin
elig tuttaçı kılğıl edgü sözin

séni erdüküñ teg ögümez özüm
séni senmet öggil kesildi sözüm


Try to align
Türkçe
Tanrı Azze ve Celle Övgüsün Sözler

tanrı adı ile sözü başladım
törüten eğiten geçiren iyem

çokça övgü ile tümen bin senâ
irade iyesi bir tanrıya ona yok fenâ

yağız yer çakır gök gün ay ile tün
törüttü mahlûkâtı zamân zamâneyi bu günü

diledi törüttü bu olmış hamısını
bir tek ol dedi oldu dilemiş hamısı

hamısı varı ihtiyaç iyesi törütülmüşler
ihtiyacı yok efendi ona yok eşi

ey güç sahibi kadir bengü ihtiyaçsız tanrı
yaraşmaz senden özgeye bu ad

ululuk sana ol büyüklük sana
senden başka yok sana tuş-denge

ey bir bir olmaz sana bir başkası
hamı öncesinde sen sen önden geriden

sayışa katılmaz senin birliğin
herşeye yetti bu güç yetirişin

şüphesiz bir tek sen ey bengü çalab
katılmaz karılmaz sayışa istisna

ey iç-dış bilişli ey hakkûl yakîn
gözüme ıraksın gönüle yakın

varlığın bellidir sen gün ay dek yaruk
nasıl olduğuna yetecek gönül akılda yok

nesneyle ilgisi yok senin birliğinin
nesneleri sen törüttün senin

hamısın sen törüttün nesnelerin
yoktur ne varsa sen tek sen diri

törütenin varlığına törütmüşü tanık
törümüş iki bir tanığı anuk (anuk:hali hazırda)

onun kıyası yok yaki benzeri
nasıllığa yetmez mâhlukât aklı

yürümez ne yatmaz uyumaz uyanık
ne benzer ne kıyas götürmez tâsvir

geriden önden değil ne soldan sağdan
ne altın ne üstün ne orta orun

orun ol törüttü orun yok ona
onsuz orun yok inanmış ol buna

ey sıra yakın ey gönüle ulu
tanık ol sana varca sûret bezek

törüttün tümen bin bu sayısız diriyi
düzlük dağ yüksek çukur yeri

çakır gök bezedin tümen yıldızın
kara tün yaruttın yaruk gündüzün

uçuşlu yürüyüşlü dınışlı neçe
yaşar senden bulup yer içe

ulu arştan altta zemine değin
hamı varca muhtaç sana ey iye

ey bire inanmış dilin ile öv
gönül inandı şeksiz rahat tutgil akıl

nasıllığa girme gözetgil gönül
varına amentü ol rahat huzurlu

nasıl neçeye girme tutgil özün
nasıl neçesiz bil uzatma sözün

ey bunsuz iyem sen bu bunlu kulu
şefkât eyleyip geçirgil yazıkın hamını

sana tek sığındım umuncum sana
bunalmış yerimde eli tut bana

sevgili elçi ile kopurgil beni
eli tutucu kıl doğruluk günü

dürüst dört dostuna tümen bin selam
değirgil kesiksiz hürmetli kelam

ulu günde görset onların yüzün
eli tutucu kıl iyi sözün

seni olduğun dek övemez özüm
seni sen tek övgil kesildi sözüm